MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 04.12.2006 gününde verilen dilekçe ile maden sahasına elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 23.01.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı TKİ vekili ve davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ... tarafından ... Ltd. Şti. hasım gösterilerek maden sahasına haksız elatmanın önlenmesi istemiyle açılmıştır.
Davalı, taraflar arasında bir sınır uyuşmazlığı olduğunu, bu uyuşmazlığın Maden Kanunu çerçevesinde giderilebileceğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişilerin 29.11.2010 tarihli rapor ve krokisine atıf yapılarak dava kabul edilmiştir.
Hükmün, davalı tarafça temyizi üzerine Dairemizin 17.04.2012 tarihli ilamı ile “…Dava, 04.12.2006 tarihinde açılmıştır. Davacının AR:87627 sayılı ruhsat sahasını 10.09.2007 tarihinde dava dışı ... Madencilik Ltd.Şti.’ne tüm hak ve vecibeleri ile birlikte devrettiği, bu şirketin de 30.10.2007 tarihinde sahayı ... Genel Müdürlüğüne devrettiği görülmektedir. Yapılan devir sözleşmeleriyle davacı sahaya ilişkin dava hakkını da devretmiş bulunmaktadır. 6100 sayılı HMK’nın 125. maddesinin 2. fıkrası hükmüne göre, davanın açılmasından sonra dava konusunun davacı tarafından devredilmesi durumunda, devralan kişi görülmekte olan davada davacı yerine geçer ve davada onun huzuruyla kaldığı yerden itibaren devam eder. Yapılan bu saptamaya göre mahkemece, davanın TKİ Genel Müdürlüğüne ihbarı suretiyle ve onun huzuruyla kaldığı yerden devamına karar verilmesi gerekirken, yasanın belirtilen kuralının göz ardı edilmesi suretiyle davanın devreden kişinin huzuruyla görülüp sonuçlandırılması doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir....” gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sırasında HMK’nın 125. maddesinin 2. fıkrası hükmü gereğince davacı yerine geçen TKİ Genel Müdürlüğü vekili 04.10.2012 tarihli dilekçesi ile AR:87627 sayılı ruhsat sahasından
davalı tarafından kurum zararına 3701 ton kömür üretildiğinin tespiti ile elatmanın önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davalı tarafın davacıya ait AR:87627 no"lu ruhsat sahasına 29.11.2010 tarihli bilirkişi raporu ve krokide belirlenen vaki elatmanın önlenmesine, 29.11.2010 tarihli bilirkişi raporu ve ekli krokinin kararın eki sayılmasına karar verilmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre davacı TKİ Genel Müdürlüğü uhdesinde bulunan ruhsatın dava tarihi itibariyle sadece arama ruhsatı olmasına, işletme ruhsatı safhasında bulunmamasına göre davalı tarafından “3701 ton kömür üretildiğinin tespiti” talebinin de kabul edilmesi gerektiğine yönelik davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
3-Dosya kapsamı ve bilirkişi raporlarına göre, davalının 29.11.2010 tarihli fen bilirkişiler raporunda belirtilen (A) ve yeşil renkle boyalı olarak gösterilen 248.055 m2 alandan elatmasının önlenmesine karar verilmesi gerekirken, bilirkişi raporunda (B) ve (C) olarak gösterilen yerlerinde bulunması nedeniyle, (B) ve (C) yerlere de davalının elatması varmış gibi bu yerler yönünden de elatmanın önlenmesine karar verildiği sonucu doğuracak şekilde bilirkişi rapor ve krokisine atıf ile yetinilerek hüküm tesis edilmemesi doğru görülmemiştir.
Ayrıca bozma ilamına uyulmasına rağmen gerekçeli kararda dava konusu arama ruhsatını devreden ... ve ... Madencilik Ltd.Şti.’nin davacı olarak gösterilmesi ve bunlar yararına vekalet ücreti takdiri de doğru olmamıştır.
Hükmün, açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, (3) numaralı bent uyarınca kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 14.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.