Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/4418 Esas 2014/3836 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda, davacının 3.000,00 TL manevi tazminat istemine ilişkin davada 1.500,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verildiğinden kabul ve reddedilen kısım yönünden karar kesin niteliktedir. Manevi tazminata ilişkin istem HMK 107. Maddesinde düzenlenen belirsiz alacak davası olarak nitelendirilemez. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden taraf vekillerinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekili ve davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine 18.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.