MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Taraflar arasındaki “işçilik alacağı” davasından dolayı Ankara 3. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 20.03.2013 gün ve 2012/664 E.-2013/141 K. sayılı kararın temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 10.06.2014 gün ve 2014/4249 E.-2014/16658 K. sayılı kararı ile bozulmuş, mahkemece önceki kararda direnilmesi üzerine Hukuk Genel Kurulunun 29.03.2017 gün ve 2016/22-2690 E.-2017/595 K. sayılı kararı ile davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar verilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu kararının maddi hata istemi nedeniyle incelenmesi davalı vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla Hukuk Genel Kurulunca dilekçe, düzeltilmesi istenen karar ve dosyadaki ilgili bütün belgeler okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Hukuk Genel Kurulundaki görüşmeler sırasında işin esasının incelenmesinden önce yukarıda tarihi, esas ve karar numarası yazılı Hukuk Genel Kurulu kararı ile direnme kararını temyiz eden davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar verildiği dikkate alındığında, verilen temyiz talebinin reddine ilişkin Hukuk Genel Kurulu kararında maddi hata bulunduğundan bahisle davalı vekilince maddi hata düzeltim isteminde bulunup bulunamayacağı ön sorun olarak tartışılmıştır.
İş mahkemesi kararlarının temyizi üzerine verilen Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltme yoluna gidilemez. Ancak Yargıtay kararında maddi hata yapılması hâlinde ilgili karar maddi hata nedeniyle yeniden inceleme konusu yapılabilir. Nitekim bu husus 07.06.1944 gün ve 1942/40 E., 1944/22 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca davacı işçinin talep ettiği fazla çalışma alacağı miktarının 1.660,67 TL olduğu, davacının isteminin belli bir dönem ile sınırlı olarak davalı işverence yapılan hatalı uygulamaya dayandığı, davalı işveren tarafından söz konusu uygulamanın 26.04.2011 tarihinden itibaren sonlandırıldığı da görülmekle direnmeye konu uyuşmazlığın miktar itibariyle kesin olduğu sonucuna varılmıştır. Dolayısıyla davalı vekilinin maddi hata düzeltim isteminin reddi gerektiği oy birliği ile kabul edilmiştir.
Hâl böyle olunca davalı vekilinin isteminin reddine karar verilmelidir.
S O N U Ç : Davalı ... vekilinin maddi hata düzeltim talebinin yukarıda açıklanan nedenlerle REDDİNE, 14.03.2018 gününde oy birliği ile karar verildi.