14. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/2070 Karar No: 2020/4560
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2020/2070 Esas 2020/4560 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, beyanlar hanesindeki \"Zuhur eden fazlalık maliye hazinesine aittir.\" şeklindeki şerhin terkinini talep etmiştir. Ancak yerel mahkeme davanın reddine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi ise istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. Dosya değeri temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından, davacı tarafın temyiz hakkı bulunmamaktadır. HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddelerine göre davacının temyiz talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341. maddesi istinaf yoluna başvurulabilen kararları, 361 ve 362. maddeleri temyiz edilebilen ve edilmeyen kararları belirlemektedir.
14. Hukuk Dairesi 2020/2070 E. , 2020/4560 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi İLK DERECE MAHKEMESİ : Adana 6. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 18.05.2018 tarihinde verilen dilekçeyle beyanlar hanesindeki "Zuhur eden fazlalık maliye hazinesine aittir." şeklindeki şerhin terkini talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 26.09.2019 tarihli hükmün Adana Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacılar vekili tarafından talep edilmiştir. Adana Bölge Adliye Mahkemesi (4.) Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
KARAR
Dava, beyanlar hanesindeki "Zuhur eden fazlalık maliye hazinesine aittir." şeklindeki şerhin terkini istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Davacılar vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bu karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir. Dosya içeriğine göre, dava değeri 20.000,00TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 2020 yılı için 72.070,00TL"lik temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacılar vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 16.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.