Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/9401 Esas 2022/2067 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK'nın 85/1,62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/12/2014 tarihli ve 2014/539 Esas - 2014/782 sayılı Kararın 13/01/2015 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 26/09/2019 tarihinde kasten yaralama suçunu işlediği ve ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 08/12/2020 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/03/2021 tarihli ve 2021/35 Esas - 2021/158 sayılı Kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumu, eksik inceleme ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; 14/07/2008 günü saat 08.30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahal içi, refüjle bölünmüş, tek yönlü , 7 metre genişliğindeki düz ve eğimsiz yolda seyir halindeyken, istikametine göre yolun sağ tarafından elinde bisiklet ile yola giren yayaya çarpması şeklinde meydana gelen ve yayanın öldüğü olayda; kaza tespit tutanağı, keşfe binaen tanzim edilen 17/04/2009 tarihli bilirkişi raporu ile Adli Tıp ... Trafik İhtisas Dairesi tarafından tanzim edilen 21/07/2010 tarihli raporda; sanığın idaresindeki aracın hızını yol durumuna göre ayarlamaması sebebiyle tali kusurlu olduğu, yayanın ise yolu etkin biçimde kontrol etmemesi ve ilk geçiş hakkına sahip olan sanığın idaresindeki aracın geçişini beklememesi sebebiyle asli kusurlu olduğu belirtildiği, hükme esas alınan bu raporların oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede;
1. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9 - 62 - 191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ''suçun işlenmesinde kullanılan araçlar'', (f) bendinde yer alan “failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı” (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2. Takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nın 62/1. maddesi yerine TCK'nın 62. maddesi olarak yazılması suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. fıkrasının 1. paragrafındaki ''suçun işleniş biçimi'', ''suçun işlenmesinde kullanılan araçlar'', ''sanığın kastının yoğunluğu, güttüğü amaç ve saiki'' ibarelerinin çıkarılması ile hükmün 2. fıkrasının 2. paragrafındaki ''TCK nun 62'' ibaresinin çıkarılarak yerine ''TCK'nın 62/1'' ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.