Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3312 Esas 2022/2042 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii, sanık ... ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...'ın ... Mahallesi GMK Bulvarı üzerinde faaliyet gösteren ... isimli işyerinin sahibi olduğu, diğer sanık ...'nin ise aynı işyerinin müdürü olduğu, ölen ...'un da bu işyerinde işçi olarak çalıştığı, olay günü saat 05:00 sıralarında ölenin elinde hortum ile çalıştığı ve yerleri suladığı, bir süre sonra dik vaziyette bulunan işyerinde serinlemek maksadıyla kullanılan vantilatöre dokunduğu ve akabinde elektrik akımına kapılarak vantilatör ile birlikte yere düştüğü ve dosya içerisinde bulunan rapora göre vücuttan geçen elektrik akımına bağlı solunum ve dolaşım durması sonucu öldüğü olayda; mahkemece hükme esas alınan oluşa ve dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılan keşfe dayalı 09.12.2014 ve 19.05.2015 tarihli bilirkişi heyet raporlarına göre, kazanın meydana gelmesinde işletme müdürü ...'nin işyerinde gerekli güvenlik tedbirlerini almayarak ve gerekse çalışanları ile tesisi yeterince denetlemeyerek, kablosu ucunda fişi olmayan vantilatörün kullanılmasına izin vererek kazanın oluşumunda asli derecede kusurlu olduğu, işletme sahibi olan sanık ...'ın ise, işletmeyi ve tesis işletme müdürünü gerektiği gibi denetlememek, ... yerinde ... sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için gerekli her türlü önlemi almayarak araç ve gereçleri noksansız bulundurarak, ... yerinde alınan ... sağlığı ve güvenliği önlemlerine uyulup uyulmadığını denetlemeyerek, işçileri karşı karşıya bulundukları mesleki riskler, alınması gerekli tedbirler, yasal hak ve sorumluluklar konusunda bilgilendirmeyerek tali derecede kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, sanığın kusuru bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına, raporlar arasındaki çelişkinin giderilmediğine; sanık ...’nin tayin edilen cezaya, kusur tespitine, erteleme veya hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına, adil yargılanma hakkının ve savunma hakkının kısıtlandığına, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna; katılanlar vekilinin eylemin olası kasıtla işlendiğine veya bilinç taksir uyarınca artırım yapılması gerektiğine, tayin edilen cezaya, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan "suçun işlenmesinde kullanılan araçlar" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Taksirle işlenen suçlarda iştirak hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilerek, yargılama giderinin her bir sanığa sebebiyet verdikleri tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin eşit olarak tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafii, sanık ... ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (1) ve (2) numaralı paragraflarında yer alan, “suçun işlenmesinde kullanılan araçlar” ibarelerinin çıkartılması, yargılama giderlerine ilişkin paragrafta yer alan “eşit olarak” ibaresinin, “sebebiyet verdikleri oranda” olarak değiştirilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.