Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2017/2374 Esas 2017/4137 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2374
Karar No: 2017/4137
Karar Tarihi: 27.11.2017

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2017/2374 Esas 2017/4137 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu dava, bir araç tamiri nedeniyle kurulan eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedeli alacağının tahsili için yapılan ilamsız icra takibine itirazın iptal edilmesi ve takibin devamına ilişkin bir dava. Karar, davanın kabulüne dair verilmiş. Ancak, verilen kararda eksiklikler tespit edilmiş. Bu nedenle, maktu vekâlet ücreti hükmedilmesi, peşin harcın davalıdan tahsiline karar verilmesi ve yargılama giderlerinin de nelerden ibaret olduğu açıkça gösterilip tamamının davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken, daha düşük miktarda vekâlet ücretine hükmedilmesi, yargılama giderinin ayrıntısının gösterilmemesi ve peşin harçla ilgili karar verilmemesi doğru bulunmamıştır. Bu nedenle, temyiz itirazlarının kabulü ile kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri ise Avukat Asgari Ücret Tarifesi'nin 13/1 ve 7. maddesinin 2. fıkrasıdır. Buna göre, dava değeri 8.800,00 TL olduğundan, karar tarihinde yürürlükte bulunduğu tarifenin belirlediği maktu vekâlet ücretinin daha az olmayacağını ve en az 1.800,00 TL olması gerektiği belirtilmiştir.

15. Hukuk Dairesi 2017/2374 E. , 2017/4137 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tic. Mah. Sıf.)

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, araç tamiri nedeniyle kurulan eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedeli alacağının tahsili için yapılan ilâmsız icra takibine itirazın iptâli ve takibin devamına ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Davanın değeri 8.800,00 TL olup, dava aynen kabul edildiğine göre karar tarihinde yürürlükte bulunduğu Avukat Asgari Ücret Tarifesi"nin 13/1 ve 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca daha az olmayacağından 1.800,00 TL maktu vekâlet ücreti hükmedilmesi, peşin harcın davalıdan tahsiline karar verilmesi ve yargılama giderlerinin de nelerden ibaret olduğu açıkça gösterilip tamamının davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken daha düşük miktarda vekâlet ücretine hükmedilmesi, yargılama giderinin ayrıntısının gösterilmemesi ve peşin harçla ilgili karar verilmemesi doğru olmamış, bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 27.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.