MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle sona erdiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücretinin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı şahitleri işyerinde üçlü vardiya ile çalışma olduğunu beyan etmişlerdir. Mahkemece davacı şahitlerinin anlatımlarına göre vardiyalardan sonra haftanın üç günü dört saat çalıştıkları, böylelikle haftada oniki saat fazla çalışma yaptıkları kabul edilmiştir.
Davaya konu işyerinde üçlü vardiya ile çalışma olduğu, fazla mesai yapıldığı zaman bunun puantaj kayıtlarında gösterildiği (Dairemizin 2014/934 esas sayılı dosyasında görüleceği üzere) dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Aynı işyerine açılan bir kısım davalarda fazla çalışma isteğinin reddine dair verilen kararlar Yargıtay 7. Hukuk Dairesi kararı ile onanmıştır. (7. Hukuk Dairesi 2014-8228 esas, 2014/15490 karar) Dairemizin 2014/24485, 2014/35999 ve 2013/33687, 2015/8475 sayılı kararları da bu yöndedir. Davacı şahitlerinin tamamı fazla çalışma yaptıkları zaman karşılığını aldıklarını ifade etmişlerdir. Belirtilen tüm bu hususlar karşısında fazla çalışma isteğinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.