MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/03/2014 tarih ve 2013/274 Esas 2014/156 Karar sayılı, 28/03/2014 tarihinde kesinleşen ilamında iki ayrı suçtan hükümlülük kararı bulunması karşısında; 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gözetilerek, en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerekirken, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili olan hüküm fıkrasının çıkartılarak, yerine "sanığın adli sicil kaydına esas alınan Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/03/2014 tarih ve 2013/274 Esas, 2014/156 Karar sayılı ilamında 5237 saylı TCK"nın 142/1-b maddesindeki hırsızlık suçu nedeniyle hükmolunan 10 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.