MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 06.09.2011 gününde verilen dilekçe ile tapu kaydında vakıf şerhinin terkini istenmesi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 22.11.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Vakıflar Genel Müdürlüğü vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, murisi babası "... oğlu ..." adına kayıtlı 1698 ada 2 parsel sayılı taşınmazda F Bolk zemin kat 1 no"lu bağımsız bölümün tapu kaydı üzerindeki "... Sultan Vakfından" şerhinin terkinini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda on yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra tek taraflı işlemle vakıf şerhi konulmasının doğru olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vakıflar idaresi vekili temyiz etmiştir.
1698 ada 2 parsel sayılı taşınmazın dayanağı olan tapulama tutanağının 21.10.1957 tarihinde kesinleştiği, kayıttaki vakıf şerhinin ise 05.10.1998 tarihinde işlendiği, bu haliyle gerçekten on yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği anlaşılmaktadır.
Ne var ki, 5737 Sayılı Vakıflar Kanunu 27.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayınlanmış ve aynı tarihte yürürlüğe girmiştir. Yasanın geçici 5. maddesi hükmüne göre vakıf şerhleri ile ilgili devam etmekte olan davalarda diğer kanunlarda yer alan zaman aşımı ve hak düşürücü sürelere ilişkin hükümlerin bu kanun açısından uygulanmayacağı kuralı getirildiğinden burada 3402 Sayılı Kadastro Kanununun 12/3. maddesinde öngörülen on yıllık hak düşürücü sürenin dolayısı ile 02.04.2004 tarihli ve 1/1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararının uygulanma olanağı yoktur.
Mahkemece davanın hak düşürücü sürenin geçtiğinden bahisle kabul edilmesi açıklanan nedenle doğru değildir. Ancak;
1698 ada 2 parsel sayılı taşınmazda F Bolk zemin kat 1 no"lu bağımsız bölümün kaydında bulunan şerh tapulama tespiti sırasında işlenmemiş, yukarıda açıklandığı üzere tek tarafları işlemle 05.10.1998 tarihinde kayda düşülmüştür. Kısaca söylemek gerekirse, 1698 ada 2 parsel sayılı taşınmazda F Bolk zemin kat 1 no"lu bağımsız bölümün kaydındaki düzeltme, ilgililerin rızaları dışında mahkeme hükmü olmaksızın yapılmıştır. Kayda işlenen şerh Türk Medeni Kanununun 1027. maddesindeki yönteme uygun düşmediğinden bu bağımsız bölümdeki şerhin kaldırılmasında bu nedenle yasaya aykırılık yoktur. Davalı Vakıflar Genel Müdürlüğünün iddiaları ise ancak tapu kayıtlarına vakıf şerhinin işlenmesi istemi ile açacağı bir davada dikkate alınabilir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 06.07.2011 tarihli 2011/14-396 esas ve 2011/463 karar sayılı içtihadı da bu yöndedir.
Mahkemece, açıklanan nedenle davanın kabulü gerekirken değişik bazı gerekçelerle kabulü doğru değil ise de karar sonuçta davanın kabulüne ilişkin olduğundan kararın gerekçesinin HUMK"nun 438/son maddesi gereğince düzeltilerek davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile hükmün gerekçesi düzeltilmiş bu şekli ile onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının reddi ile hükmün GEREKÇESİ DÜZELTİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 13.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.