Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.03.2014 gün ve 2012/132 Esas, 2014/93 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesinin ardından Dairemizin 23.12.2014 gün ve 2014/5896 Esas, 2014/14713 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararıyla ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 06.03.2015 gün ve 2015/42 Esas, 2015/53 Karar sayılı ilamın sanık müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısınca temyiz edilmesi üzerine 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin birinci ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Dairemizin 23.12.2014 gün ve 2014/5896 Esas, 2014/14713 Karar sayılı bozma ilamı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 06.03.2015 gün ve 2015/42 Esas, 2015/53 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için dosyanın Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.