Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/21907 Esas 2019/10456 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/21907
Karar No: 2019/10456
Karar Tarihi: 13.05.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/21907 Esas 2019/10456 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/21907 E.  ,  2019/10456 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 06.08.2007 - 22.04.2013 tarihleri arasında aralıksız olarak çalıştığını, sendikal nedenle feshin geçersizliği ve işe iade için ...2. İş Mahkemesinin 2013/276 esas sayılı dosyası üzerinden açılan dava neticesinde davanın kabulüne karar verildiğini, kesinleşen kararın tebliği üzerine işverene yasal sürede müracaatta bulunduğunu ancak işe başlatılmadığını ileri sürerek; boşta geçen süre ücreti ve işe başlatılmama tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı ...Ticaret A.Ş. (... İç ve Dış Tic. A.Ş.) vekili; sözleşme ve kanuna aykırı taleplerde bulunulduğunu, davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağını, davacının sair iddia ve beyanlarını kabul etmediklerini beyanla davanın reddini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, yapılan yargılama, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre; davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Dosya içeriğine göre; dava dilekçesinin netice-i talep kısmında yıllık izin ücreti talebinde bulunulmadığı halde, Mahkemece yıllık izin ücreti konusunda hüküm kurulması hatalı olmuştur. Ne var ki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
    SONUÇ: a)Yukarıda açıklanan nedenle, temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının; “3” numaralı bendinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına,
    b)4, 5, 6, 7 numaralı bentlerin numara başlıklarının sırasıyla 3, 4, 5, 6 şeklinde değiştirilmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.05.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.