MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01.01.1996 tarihinden itibaren Davalı şirkette çalışmaya başladığını, iş akdinin 20.04.2014 tarihi itibari ile feshedildiğini, tüm yasal hakların ödeneceğinin belirtildiğini, davacının davalı şirketten aylık 1.200 TL maaş, 150 TL yemek ücreti, 95 TL aile yardımı aldığını, davalı şirket tarafından çalışanların sosyal hakları ve İş Kanunundan kaynaklanan alacakları saklı kalmak kaydıyla şirket çalışanlarının bir kısmının değişik şirketlerde SSK’lı gösterildiğini, ancak bu değişimler sırasında davacının görevinin, çalışma yerinin ve şeklinin hiç değişmediğini, sürekli davalı şirket bünyesinde ve otogar müdürlüğüne bağlı ve sorumlu olarak çalıştığını, sonrasında ise davalı şirketin tüm personeli tekrar kendi bünyesine alarak aynı görevde çalıştırmaya devam ettiğini, davalı şirketin mesai saatlerinin 08.30–17.00 olmasına rağmen davacının her gün 08.30–20.30 saatleri arasında çalıştığını, davacının bu çalışma saatlerinin dışında da davalı işyerinde otogarın yoğun olduğu dönemlerde (özellikle hafta sonları, resmi ve dini bayramlarda, yaz günlerinde) çalıştığı saatlerin dışında da fazla mesai yaptığını, ancak karşılıklarının ödenmediğini, aynı biçimde hafta tatili ve genel tatil çalışmaları için de çift ücret ödenmediğini, davacının yıllık izinlerini bu çalışmalar nedeniyle düzgün kullanamadığını, her yıl sadece 1 haftasını kullandığını, kalan günlerini kullanamadığını, bu nedenle davacının davalı şirketten 255 gün yıllık izin ile dini ve resmi bayramlardan ve diğer normal günlerden fazla çalışması bulunduğunu iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kesintisiz bir çalışmasının olmadığını, davacının çalıştığı sürelere ilişkin olarak da hak etmiş olduğu tazminatların tamamının kendisine ödendiğini, davacının davalı yanında çalıştığı sürelere ilişkin hak etmiş olduğu tazminatları alması nedeniyle davalıyı ibra ettiğini, davacının alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacının emeklilik işlemleri nedeniyle işten ayrıldığını ve bu dönemki tazminatın tamamının da ödendiğini, davacının vardiya usulü çalıştığını, vardiya usulü çalışma yapılan işyerlerinde işçinin fazla mesai yapmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davacının davalı şirkette çalıştığı süre içerisinde hak etmiş olduğu yıllık izinlerin tamamını kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz başvurusu :
Karara karşı taraf vekilleri tarafından süresinde temyiz başvurusunda bulunulmuştur.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Davacı 2.207,56 TL ulusal bayram genel tatil ücreti talebinde bulunmuş olup mahkemece HMK"nın 26. Maddesine aykırı olarak talebi aşacak şekilde davacının 4.012,34 TL. ulusal bayram genel tatil ücreti alacağı olduğu kabul edilerek sonuca gidilmesi hatalıdır.
3-Taraflar arasında iş akdinin sona erme şekli konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davalı, davacının iş akdinin emeklilik nedeniyle son bulduğunu savunmaktadır. Dosya arasında bulunan işten ayrılış bildirgesinde işten çıkış kodu olarak kod 08 gösterilmiş olup adı geçen kod emeklilik nedeniyle işten çıkışlarda kullanılmaktadır. Mahkemece, SGK"dan davacının emekliliğe ilişkin bir talebinin olup olmadığı, kendisine emekli aylığı tahsis edilip edilmediği araştırılarak sonucuna göre ihbar tazminatı talebinin değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıdaki açıklanan nedenle bozulmasına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/01/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.