MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından başlatılan ilamlı takipte, borçlunun icra mahkemesine başvurusunda ilamı tehiri icra talebiyle temyiz ettiklerini, dosya borcunu teminat altına alan teminat mektubu sunulmuş olmasına rağmen banka hesaplarına haciz konulduğunu, icra müdürlüğünün konulan tüm hacizlerin kaldırılması taleplerini reddettiğini ileri sürerek, icra müdürlüğünün ret kararı ile hacizlerin kaldırılmasını talep ettiği, mahkemece; borçlunun daha önce aynı konuda şikayette bulunması üzerine Anadolu 10. İcra Hukuk Mahkemesinin 2015/926 Esas sayılı dosyası ile karar verildiği ve kararın temyiz edilmediği gerekçesiyle kesin hüküm sebebiyle davanın usulden reddine karar verildiği görülmektedir.
İcra mahkemesi kararlarının, maddi anlamda kesin hüküm teşkil etmeseler de, kendi aralarında kesin hüküm oluşturdukları uygulamada kabul edilmektedir.
Öte yandan HMK.nun 303/1. maddesi uyarınca, bir davaya ait şekli anlamda kesinleşmiş olan hükmün, diğer bir davada maddi anlamda kesin hüküm oluşturabilmesi için, her iki davanın taraflarının, dava sebeplerinin ve ilk davanın hüküm fıkrası ile ikinci davaya ait talep sonucunun aynı olması gerekir. Aynı maddenin 2. bendine göre ise bir hüküm, davada veya karşılık davada ileri sürülen taleplerden sadece hükme bağlanmış olanlar hakkında kesin hüküm teşkil eder.
İstanbul Anadolu 10. İcra Mahkemesi"nin 2015/926 Esas ve 2015/829 Karar sayılı 14.12.2015 tarihli kararının incelenmesinde; şikayetçinin icra mahkemesine 20.11.2015 tarihinde yaptığı başvurusunda, İstanbul Anadolu 1. İcra Müdürlüğünün 2015/19797 Esas sayılı dosyası ile ilamlı icra takibi başlatıldığını, sonuç olarak müvekkilinin ... Katılım Bankası ... Şubesi"ndeki 1.272.963,72 TL ...Şubesi"ndeki 4 adet hesaptaki toplam 630.547,32 TL, Türkiye ... Katılım Bankası"ndaki 272.750,00 USD ile 8.000,00 EURO, ... Bankası ... İstanbul Şubesi"ndeki toplam 1.203.943,56 TL ile Türkiye ... Bankası ... Şubesi"ndeki 28.067,62 TL tutarındaki hesapları ile menkullerine ve müvekkili şirkete ait tüm taşıtlar üzerine haciz ve bloke konulduğunu, tahiri icra kararı getirmek üzere icra dosyasına 1.683.000,00 TL tutarlı kesin ve süresiz banka teminat mektubunu icra müdürlüğüne sunduklarını, 3.925.804,29 TL ile ihtiyati haciz kararında belirtilen tutarı çok aşacak şekilde haciz uygulandığını ve bu hususun İİK"nun 85/I

ve Yargıtay İçtihatları"na aykırı olduğunu, buna istinaden ... Bankası ile ... Şubesi nezdindeki hesaplar ve taşıtlar üzerindeki haciz ve blokelerin kaldırılmasına karar verilmesini istediği, mahkemece ... ... Şubesi ve ... Bankası ... İstanbul Şubesindeki hesaplar ile tüm taşıtlar üzerine konulan hacizlerin kaldırılmasına, ...Şubesindeki hesaplara konulan haczin kaldırılması talebinin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca, daha önce verilen kararla şikayet eden borçlunun Türkiye ... Katılım Bankasındaki hesaplarına konulan hacizlerin kaldırılmasına ilişkin talebi hakkında hüküm tesis edilmediği görülmekle yargılamaya ve temyize konu şikayet yönünden kesin hükmün varlığından söz edilemez.
O halde, mahkemece, borçlunun İstanbul 10. İcra Mahkemesi"nin 2015/926 E. - 2015/829 K. Sayılı kararında tartışılmayıp hükme bağlanmayan Türkiye ... Katılım Bankası"ndaki hesaplarına konulan hacizlerin kaldırılmasına yönelik şikayetinin esası incelenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken kesin hükümden söz edilerek işin esası incelenmeksizin davanın tümden usulden reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nin 366. ve HUMK’nin 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.