Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1284 Esas 2022/2116 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 08.01.2021 tarihli, 2020/1351 Esas, 2021/43 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 2019/163 Esas – 2019/263 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının silahlı terör örgütüne üye olma suçundan 31.01.2016 – 25.10.2018 tarihleri arasında 2 yıl 8 ay 24 gün (998 gün) gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda terör örgütünün propagandasını yapma suçundan 1 yıl 3 ay hapis cezasına mahkumiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 25.04.2019 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 100.000 TL maddi, 100.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, davacı hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve denetim süresinin devam etmesi nedeniyle denetim süresi sonunda verilecek karara göre tazminat isteme koşullarının değerlendirilmesi gerektiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının davacı hakkında hüküm ifade etmemesi nedeniyle davanın kabul edilmesi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 08.01.2021 tarihli, 2020/1351 Esas, 2021/43 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi
Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Cizre 2. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 21.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.