MAHKEMESİ : Adana 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2013
NUMARASI : 2012/698-2013/310

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıya trafik sigortalı aracın, müvekkillerinin desteği olan M. G."ün sevk ve idaresinde iken, yaya İ. H."a çarptığını, aracın kontrolden çıkması sonucu oluşan kazada desteğin hayatını kaybettiğini belirterek 10.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile tazminat taleplerini 92.771,00 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı vekili, davacılar murisinin sigortalı aracın işleteni ve sürücüsü olduğunu, bu nedenle davacıların tazminat talep edemeyeceklerini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulüne, 92.771,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunca belirtilen kusur oranlarının hükme esas alınmasında bir usulsuzltk bulunmaması ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Yasası"nın 88. maddesi gereğince aynı zarardan sorumlu olanların müteselsilen sorum]u olacaklarının düzenlenmiş olması, 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 14 maddesi (6098 sayılı TBK."nun 163. maddesi) gereğince ise davacıca istediği borçluya başvurma hakkı tanınmış olmasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kal tazminatı istemine ilişkindir.
Hükme esas alınan aktuerya bilirkişi raporunda, davacılarln muhtemel yaşam süreleri AYİM tablosu esas alınarak belirlenmiş ayrıca, davacı eş S.. G.., olay tarihinde 35 yaşında olmasına rağmen 27 yaşında olduğunun kabulü ile hesaplama yapılmıştı. Yargıtay yerleşik uygulamalarına göre desteğin ve destek ihtiyacı olanların muhtemel yaşam süreleri belirlenirken Population Masculine Et - Feminine (PMF) yaşam tablosu esas alınmalıdır. Ayrıca, destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanırken rapor tanzim tarihine kadar gerçekleşen zararın bilinen veriler nazara alınarak ve iskontoya tabi tutulmadan somut olarak, rapor tanzim tarihinden sonraki zarar da bilinen son gelir nazara alınıp 1/Kn katsayısına göre her yıl %10 oranında artırılmak ve iskonto edilmek suretiyle hesaplanmalıdır (YHGK., 28.06.1995 tarih, 1994/9-628 Esas, 1995/694 Karar).
O halde mahkemece, yukarıda belirtilen ilkeler doğrultusunda davacıların destekten yoksun kalma zararının hesabı hususunda yeni bir bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken belirtilen ilkelere uygun olmayan, davacı eş Serve Gül"ün yaşı hususunda maddi hatanın yapıldığı yetersiz bilirkiş raporunun benimsenerek yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (İJ nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentt açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabul ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 17.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.