Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan ... (Kapatılan) 10. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2012/46 Esas – 2013/88 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Devletin Gizli Kalması Gereken Bilgilerini Siyasal veya ... ... Temin Etme suçundan 12.02.2012-07.10.2013 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 07.07.2014 tarihinde kesinleştiği, bozma üzerine yetkisizlikle devredilen Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma suçuna ilişkin ... 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2014/291 Esas – 2014/319 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma suçundan 07.10.2013-07.07.2014 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, beraat hükmünün 24.02.2015 tarihinde kesinleştiği davacının toplamda 876 gün tutuklu kaldığı, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 435.000,00 TL maddi, 250.000,00 TL manevi tazminatın tutuklanma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece maddi tazminat talebinin reddi ile, 35.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede, davacı vekilinin, 23/03/2015 havale tarihli dilekçesi ile maddi ve manevi tazminat miktarlarını ıslah ettiğinin anlaşılması karşısında, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 177/2 maddesi gereğince, davacı tarafın bu taleplerinin davalı tarafa bildirilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi, davacının hissedarı olduğu şirketin zararı ile davacının şahsi zararının birbirinden bağımsız olarak değerlendirilerek davacının tazmin edilebilir gerçek maddi zararının ortaya çıkartılması gerektiğinin anlaşılması karşısında, davacının tutuklu kaldığı dönemde şirketinden aldığı bir maaş olup olmadığı, tutuklanması nedeniyle maaşından kesinti yapılıp yapılmadığı, yine tutuklu kaldığı dönemde şirketinde çalıştığı takdirde alabilecek olduğu maaş, huzur hakkı gibi maddi karşılıklara dair bir alacağının olup olmadığı araştırılarak bu yönde itibar edilecek belge sunulamaması halinde davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden ve hafta sonu, dini ve milli bayram tatilleri nedeniyle indirim yapılmadan hesaplanacak miktarın maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, davacının hissedarı olduğu şirketin, davacı hakkında koruma tedbiri uygulanmaya başlanan 2012 yılından önceki 2011 yılında da zarar ettiği, davacının 2010 yılında Bağ-Kur emeklisi olduğu ve aldığı emekli maaşının asgarî ücretle ele geçenden fazla olduğu gerekçesi ile maddi tazminat talebinin reddine karar verilmesi, gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, 20.640,85 TL maddi, 45.000,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup,
Maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan 22.391,00 TL yerine, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın altında kalacak şekilde 20.640,85 TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine eksik maddi tazminata hükmolunması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı tarafça hükmedilecek tazminat miktarına tutuklama tarihten itibaren yasal faiz talep edildiği halde, hükmedilen tazminat miktarına gözaltı tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) ve (2) numaralı bendinde yer alan “10/02/2012” ibaresinin hükümden çıkarılması ve yerine “12/02/2012” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.