MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 14/03/2018 tarih ve 2017/608 E 2018/180 K. sayılı kararın davalı ... vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce verilen 08/02/2019 tarih ve 2019/74-2019/138 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Mustafa Ibrahim Adır tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilince, ihyası istenilen şirket aleyhine ikame edilen işçilik alacaklarının tahsili davasında şirketin tasfiye edilerek sicilden terkin edildiğinin öğrenildiğini, işçilik alacaklarına ilişkin davaya devam edilebilmesi için şirketin ihyasının gerektiğini ileri sürerek, Too Ceylan Ltd. Şti.’in ihyasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şahıs vekili, ihyası talep edilen şirketin merkezi Kazakistan’da bulunan ve halen faal olan Too Ceylan Ltd. Şti.’in Türkiye Ankara şubesi olduğunu, merkezi halen faal olan bir şirketin şubesinin ihyasının istenilmesinde davacı yan bakımından korunmaya değer bir hukuki yararın bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ... Müdürlüğü tarafından cevap dilekçesi sunulmamıştır.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, ihyası istenen Tasfiye Halinde Too Ceylan Ltd. Şti. Türkiye-Ankara şubesinin 25/02/2010 tarihinde tasfiyesi ile kapanışının yapılarak ticaret sicilinden silindiği, davacının ihyası istenen şirket aleyhine tasfiyeden sonra açtığı işçilik alacakları davasının görülebilmesi için dava konusu şubenin ihyasının gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalı tasfiye memuru vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, ihya davası bakımından dayanak olarak gösterilen derdest işçilik alacakları davasında davalının halen Kazakistan"da faaliyetlerinin devam ettiği tarafların kabulünde olan Too Ceylan Ltd. Şti. olduğu, bahsi geçen şirketin Türkiye Ankara şubesi olan ve ihyası talep edilen şirkete yöneltilmiş bir dava bulunmadığı, dayanak davada talep edilen işçilik alacakların da davacının Kazakistan"da faaliyetine devam eden şirketin Kazakistan/Astana"daki işletmesinde çalışılmasından kaynaklandığı, ihyası talep edilen şubenin faaliyetine ilişkin bulunmadığı, bu nedenle TTK"nin 547/2. maddesinde yer alan ek tasfiye koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davalı tasfiye memuru vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılıp, esas hakkında yeniden hüküm tesis edilmek suretiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına ve her ne kadar, bölge adliye mahkemesinin, derdest iş davasıyla talep edilen işçilik alacaklarının ihyası talep edilen şube nezdinde gerçekleştirilen çalışmalara ilişkin olmadığı şeklindeki ret gerekçesi derdest iş davasının esasına ilişkin olmakla doğru görülmese de, ihyası talep edilen şube aleyhine açılan bir dava bulunmaması sebebiyle, davacının ihya istemekte hukuki yararı bulunmadığının anlaşılmasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 06/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.