Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11594 Esas 2022/2131 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, “Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat” olan dava türünün “5271 sayılı CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemi” olarak yazılması ve “07.06.2016” olan karar tarihinin “27.05.2016” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/282 Esas – 2014/675 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının terör örgütüne üye olmak suçundan 13/01/2007 – 20/04/2007 tarihleri arasında 97 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 18.07.2014 tarihinde kesinleştiği, davanın tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK hükümlerine tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 5.000,00 TL maddi, 20.000,00 TL manevi tazminat talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece; dosyada mevcut davacı asilin sunmuş olduğu dava dilekçesinin 28.12.2015 havale tarihli olması, beraat kararının kesinleştiği tarihin ise 18.07.2014 tarihi olması karşısında davanın CMK 142/1. maddesinde belirtilen 3 ay ve 1 yıllık hak düşürücü süre içerisinde açılmayan davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacının, davanın kabul edilmesi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 21.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.