Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2012/4206 Esas 2012/12913 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki orman kadastrosuna itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, ... İlçesi ... Köyünde zilyetliğinde bulunan taşınmazın, yörede 2005 yılında ilk kez yapılan ve 02/12/2005 tarihinde ilân edilen orman kadastrosu sırasında, kadastro komisyonu tarafından orman sınırları içine alındığını ileri sürerek, işlemin iptali ile taşınmazın orman alanı dışına çıkarılmasını istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hükmün davacı ... davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine 20 Hukuk Dairesinin 22/10/2009 gün ve 2009/12772 - 15520 sayılı bozma kararında özetle: "Dava konusu 1 nolu taşınmazın krokide (B2) ve (B3) ile gösterilen bölümlerinin orman sınırları dışında kaldığı belirtilerek, hukukî yarar yokluğundan davanın reddine karar verilmişse de, uzman bilirkişi raporuna göre bu bölümlerin orman kadastro sınırları içinde kaldığı ve davacının dava açmaçta hukukî yararı bulunduğu anlaşıldığından bu bölümler hakkında usulüne uygun bir karar verilmesi" gereğine değinilmiştir. Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra krokide 1 nolu taşınmazın (B2) ve (B3) bölümlerinin orman sınırları içinde kaldığı anlaşıldığından, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, altı aylık süre içinde zilyetliğe dayanılarak açılan orman kadastrosuna itiraz niteliğindedir.
İncelenen dosya kapsamına ve orman bilirkişi kurulu tarafından düzenlenen 09/07/2009 tarihli bilirkişi raporuna göre, dava konusu 1 nolu taşınmazın krokide (B2) = 357,03 m² ve (B3) = 142,41 m² bölümlerinin orman tahdidi sınırları içinde kaldığı, ancak; 1959 tarihli memleket haritasında açık alanda kaldığı ve orman sayılmayan yerlerden olduğu bildirildiğinden, bu bölümlere yönelik davanın kabulü ile orman tahdidi dışına çıkarılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usül ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulmasına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 19/11/2012 günü oybirliği ile karar verildi.