MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 24.05.2012 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27.02.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davalılardan ... ve ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, aynen taksim mümkün olmadığından ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar ... ve ... vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK’nun “Hüküm, hükmün verilmesi ve tefhimi” başlıklı 294. maddesinde açıklandığı üzere;mahkeme, usule veya esasa ilişkin bir nihai kararla davayı sona erdireceği, yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai kararın hüküm olduğu ve yargılamanın sona erdiği duruşmada verilerek tefhim olunacağı, aynı yasanın “Hükmün kapsamı” başlıklı 297/2 maddesi gereğince; hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesinin gerekli olduğu hükme bağlanmıştır.
Somut olayda, mahkemece, satıştan elde edilecek paranın, üzerinde muhdesat bulunan dava konusu taşınmazlar yönünden oran kurularak satışına karar verilmekle birlikte hangi paydaşa hangi oranda satış bedelinin dağıtılacağı anlaşılır olmadığı gibi, hüküm fıkraları arasında çelişki doğacak şekilde hem oran kurulmak suretiyle satış bedelinin dağıtılmasına hem de satış bedelinden
tüm masraflar düşüldükten sonra satış ücretinin hissedarlara hisseleri nisbetinde ödenmesine şeklinde çelişkili ve infazda tereddüte neden olacak biçimde usul hükümlerine aykırı hüküm kurulması isabetsizdir.
Öte yandan, 3561 Sayılı Mal Memurlarının Kayyım Tayin Edilmesine Dair Kanun"un 2. maddesi gereğince 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun 427 nci maddesine göre, bir kimsenin uzun süreden beri bulunamaması veya oturduğu yerin bilinememesi veya ortada bulunmayan ve miras açıldığında sağ olup olmadığı ispatlanamayan mirasçının payının resmen yönetilmesi amacıyla kayyım atanmasının gerektiği hallerde, vesayet makamı; bu kimselerin malları üzerinde Hazinenin hak ve menfaati bulunup bulunmadığını, mahallin en büyük mal memurluğundan araştırır. Hazinenin hak ve menfaatinin söz konusu olduğunun anlaşılması hâlinde, mahallin en büyük mal memurunu yönetim kayyımı tayin eder. Mahkemece, 23.10.2012 tarihli ve 2012/829 E., 2012/920 K. sayılı karar ile dava konusu taşınmazlarda paydaş olan ..., ..., ... ve ..."a 3561 sayılı yasa kapsamında kayyım atanmasına karar verilmiş olup ad ve soyadları belli olan paydaşlara adreslerinin tespit edilemediği gerekçesiyle kayyım atanarak, yargılamaya kayyım huzuruyla devam edilmesi doğru olmadığı gibi, kayyım tayinine ilişkin hükümde ...ın tavzihen eklenmesi suretiyle adı geçenlere kayyım tayini de doğru görülmemiştir.
Mahkemece tapu kayıtlarında soyadları açıkça yazılı olan paydaşların adrese dayalı nüfus kayıt sisteminden adreslerinin araştırılarak kendilerine Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak tebligat yapılmak suretiyle taraf teşkilinin sağlanması, soyadı yazılı olmayan paydaşlara da usulünce araştırma yapıldıktan sonra gerekirse kayyım atanarak yargılamaya devam edilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Kabule göre de satış memurunun ismen atanması yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde yatıranlara geri verilmesine, 10.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi