Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5764 Esas 2022/2172 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle öldürme suçundan sanık ...'nın beraatine, sanık ... ve sanık ...'un ise mahkumiyetlerine ilişkin hükümler sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, saat 05:20 sıralarında taş ocağında kamyon şoförü olarak çalışan sanık ...'nın mucur yüklü kamyonu boşalttıktan sonra tekrar mucur almak için eğimli stabilize yoldan yukarı doğru seyrettiği sırada, yağcı olarak çalışan ...'nın sanığın kamyonunun dikiz aynasına tutunarak yukarı seyretmek istediği sırada kayıp düşerek kamyonun altında kalması neticesinde hayatını kaybetmesi ile sonuçlanan olayda, sanık ...'nun maden ocağını işleten asıl işveren ... A.Ş.'nin alt işvereni olan MV İnşaat'ın yetkilisi olduğu, sanık ...'un şantiye şefi olduğu, sanık ...'nın ise kazaya karışan kamyon şoförü olduğu tespitiyle,
A. Sanık ... hakkında verilen beraat kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Kamyonun boyutu, sanığın şoför mahallindeki görüş açısı ve kendi beyanı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın ölenin kamyona tutunarak seyretmek istediğinden haberdar olmadığı ve bu nedenle de alabileceği bir önlem bulunmadığı anlaşılmakla,
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
B. Sanık ... ve sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafiinin kusura, illiyet bağı oluşmadığına, eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin, sanık ... müdafinin kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılması veya erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin, katılan vekilinin takdiri indirim uygulanmasının hatalı olduğuna, verilen cezanın adli para cezasına çevrilmemesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin 50/4 yerine kısa süreli hapis cezası denilerek uygulama maddesinin 50/3 olarak gösterilmesi ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün "2.5" ve "3.5" numaralı bentlerinde yer alan "kısa süreli" ibaresinin "uzun süreli" olarak, "50/3" ibaresinin ise "50/4" olarak değiştirilmesi, "çevrilmesine" ibaresinden sonra gelmek üzere "TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine," ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 21/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.