• ZİYNET EŞYASI ALACAĞI TALEBİ
• İSPAT YÜKÜ
• KUSUR
• MADDİ - MANEVİ TAZMİNAT

• TÜRK MEDENİ KANUNU (TMK) (4721) Madde 6
• HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU (HMK) (6100) Madde 190

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı (koca) tarafından, kadının kabul edilen ziynet eşyası alacağı davası, kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 22.05.2012 günü tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmedi. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Davacı-karşı davalı kocanın, davalı-davacı kadının karşı davasına yönelik temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
Davalı-karşı davacı kadın, eşi tarafından ziynet eşyalarının müşterek evden alınıp götürüldüğünü iddia ederek ziynet eşyası alacağı talebinde bulunmuştur. Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan herbiri hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür (TMK. md. 6). Kural olarak ispat yükü, kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan lehine hak çıkacak tarafa aittir (HMK. md. 190/1). Tanık beyanlarıyla, ziynet eşyalarının koca tarafından evden alınarak götürüldüğü kanıtlanamamıştır. Davalı-karşı davacı kadın tarafından yemin deliline de dayanılmamıştır. Gerçekleşen bu durum karşısında davalı-karşı davacı kadının ispat edilemeyen karşı davasının reddi gerekirken, kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
2-Davacı-karşı davalı kocanın kusur tespitine ve tazminatların reddine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, davalı-karşı davacı kadının birden fazla, eşine fiziksel şiddet uyguladığı, hakaret ettiği, önceki nişanlısı ile evlenmek istediğini söylediği, kocanın ise eşine fiziksel şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında, boşanmaya neden olan olaylarda davalı-karşı davacı kadın daha ziyade kusurludur. Hal böyleyken tarafların eşit kusurlu kabulü ve bu kabule dayalı olarak davacı-karşı davalı kocanın maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1 ve 2. bentte gösterilen sebeplerle kusur belirlemesi, tazminatlar, ve davalı-karşı davacı kadının ziynet eşyası alacağı davası yönünden BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.14.01.2013 (Pzt.)