Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3849 Esas 2022/2214 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme


Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde ölen küçük.... ilinde bulunan ikametlerinde annesi olan sanık ..., aşamalarda dinlenen tanıklar ..., ... ve ... ile birlikte evde bulunduğu esnada ailesinin evlerini ...'a taşıyacak olmaları sebebiyle evde bulunanların eşya kolilerini düzenlemekle uğraştıkları bu nedenle sanık annenin, kendi beyanı ile sabit, eşya toplamaya devamla, küçüğü bakım ve gözetiminden yoksun bıraktığı, küçüğün dördüncü katta bulunan evin kapalı balkonunun camından aşağı düşmek suretiyle yaralandığı ve hastaneden taburcu olması akabinde 25/06/2014 tarihinde rahatsızlanarak..... Devlet Hastanesine götürüldüğü ve burada vefat ettiği, ... Birinci Adli Tıp İhtisas Kurulunun 30/12/2014 tarihli raporu ile küçüğün ölümünün düşme sonucu oluşan yaralanmasına bağlı "... femur açık kırığı, sol humerus açık kırığı ve sağ el bileği kırığı ile gelişen komplikasyonlar sonucu meydana gelmiş olduğu"nun bildirildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının, sanığın maktulün annesi olması nedeni ile ilgili mevzuat hükümlerinden kaynaklı dikkat ve özen yükümlülüğü kapsamında ihmalinin bulunduğu bu nedenle beraat kararının usul ve yasaya aykırı olduğu nedeniyle kararın bozulması yönündeki temyiz itirazının reddine, ancak;
Sanık üzerine atılı eylemin 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu 22/6. maddesi kapsamında kaldığı ve bu nedenle yüklenen suç açısından sanık hakkında şahsi cezasızlık sebebinin bulunması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 223/4-b. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, sanığın meydana gelen olayda kusurunun bulunmadığı yönündeki yanlış gerekçe ile sanık hakkında aynı kanunun 223/2-c-e. maddeleri gereğince beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.