Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı-davalı kadının Türk Medeni Kanununun 166/1, davalı-davacı kocanın Türk Medeni Kanununun 161 ve 165. maddelerine dayalı boşanma davalarının birleştirilerek yapılan yargılaması sırasında, davacı-davalı kadın 10.04.2011 tarihinde vefat etmiş, evlilik birliği ölümle son bulmuştur. Sağ kalan eş davalı-davacı koca vekili 27.10.2011 tarihli dilekçe ile kendi iki davası yönünden kusur tespiti açısından davaya devam edilmesini istemiş, mahkemece de; evlilik birliğinin ölümle son bulduğundan boşanma konusunda karar verilmesine yer olmadığına şeklinde bir hüküm tesis edilmeden, tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulüne karar verilmiştir. Boşanma davası devam ederken ölen eşin mirasçılarından birisinin davaya devam etmesi ve diğer eşin kusurunun ıspatlanması halinde Türk Medeni Kanununun 181/1. maddesi hükmü uygulanır (TMK.md.181/2). Türk Medeni Kanununun 181/2. maddesinde kusur tespiti açısından yargılamaya devam hakkı sağ eşe değil, ölen eşin diğer mirasçılarına tanınan bir haktır. Sağ kalan eşin böyle bir talepte bulunma hakkı olmadığı gözönünde tutulmadan, sadece ölüm nedeniyle dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, tarafların eşit kusurlu kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre kusurun ağırlığına yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 14.01.2013 (Pzt.)