MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanık ile on beş yaşını doldurmayan mağdurenin çalıştıkları iş yerlerinin yakın olduğu, ikisinin de kuaförde çalıştığı, bu vesileyle tanışan sanık ile mağdurenin rızaya dayalı olarak sanığın çalıştığı iş yerinde ve sanığın ablasının evinde birden fazla cinsel ilişkiye girdikleri olayda, sanığın aşamalardaki mağdurenin kendisine on yedi yaşında olduğu yönünde beyanda bulunduğuna dair savunması ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın eylemlerine ilişkin olarak mağdure ile sanığın aşamalarda suç tarihine dair net ifadelerde bulunmamaları karşısında, tekrar dinlenerek suç tarihlerinin tespiti ile belirlenecek tarihlere göre mağdurenin on beş yaşından küçük olup olmadığı dikkate alınmak suretiyle suç vasfının tayini, şayet suç tarihleri net olarak belirlenemiyorsa bu durum lehe kabul edilerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.