Mahkemesi :İş Mahkemesi(Müstemir Yetkili)
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 29.03.2016 Salı günü belirlenen saatte davalı ..... vekili Av.... geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,
2-Davacı vekili, müvekkilinin 13/04/2005 - 18/05/2013 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde kaptan şoför olarak çalıştığını, emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını, ayda en az 7 en fazla 15 ortalama ise 11 sefer yaptığını, sefer başına 45,00 TL aldığını, garanti ücretinin asgari ücret olduğunu, ayda 7 sefer yaptığında 136 saat; 15 sefer yaptığında 320 saat fazla mesai yaptığını, otobüste iki şoförle çalışılması nedeni ile davacının aylık en az 160 saat fazla mesai yaptığını, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını iddia ederek kıdem tazminatı, fazla mesai, milli bayram ve genel tatil çalışma ücretlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın yetkili mahkemede açılmadığını, alacaklarının zamanaşımına uğradığını, sefer başına verilen paranın yemek, içme ve benzeri ihtiyaçların karşılanması için verilen harcırah niteliğinde olduğunu, davacının aralıklı çalıştığını, her seferinde istifa ederek ayrıldığını, alacaklarını aldığına dair işvereni ibra ettiğini, en son emekli olmak için değil başka yerde çalışmak için ayrıldığını, davacının fazla mesai yapmış ise bordrolara yansıtılarak ödendiğini, bordroları ihtirazi kayıtsız imzaladığını, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalışmış ise ücretinin ödendiğini, davacının günde 7,5 saatten fazla araç kullanmasının mümkün olmadığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davacının iş sözleşmesini emeklilik nedeni ile feshettiği, kıdem tazminatına hak kazandığı, fazla mesai yapıp milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Fazla mesai ücreti ve hesap yöntemi ihtilaflıdır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı tarafın sunduğu davacı işçinin ayda kaç kez nereye sefer yaptığına ilişkin puantajlara göre hesaplama yapılmış ise de, yolcuların inmesi, binmesi, eşyaların indirilmesi, bildirilmesi gibi sefere hazırlık ve sefer sonrası aşamada geçen sürenin “farazi çalışması süresi” olarak kabul edilip 24 saatlik sürede fiili çalışmanın 14 saat olduğu, çalışmanın 45 saati aşmadığı haftalarda 11 saatin üstü olan 3 saatin; çalışmanın 45 saati aştığı haftalarda ise 7,5 saati üstü olan 6,5 saatin fazla mesai sayılması gerektiği belirtilerek fazla mesai ücretinin hesaplanması hatalı olmuştur. Zira davacının kaptan şoför olarak sefere hazırlık ya da sefer sonrası aşamada çalışması yaptığı işin mahiyeti ile bağdaşmadığı gibi, bu husus kanıtlanmış da değildir. Bu itibarla sunulan puantajlara göre davacının 24 saatlik dilimde hangi şehre ya da şehirlere sefer yaptığı ve molalar hariç seferin/seferlerin kaç saat sürdüğü belirlenmelidir. Daha sonra araçta çift şoför bulunduğundan sefer süresi ikiye bölünerek davacının 24 saatlik dilimde fiilen kaç saat araç kullandığı tespit edilmelidir. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun uygulanması için çıkarılan Karayolları Trafik Yönetmeliği"nin 98 inci maddesine göre bu tür araçlarda günde 9 saatten fazla araç kullanılması yasak olduğundan davacının günlük 9 saati aşan çalışması varsa fazla mesai kabul edilerek ücreti hesaplanmalıdır. Bu hesaplama yapılırken davacının kendi kabulü ile de sabit olduğu üzere sefer başına 45,00 TL sefer primi aldığından fazla mesainin zamsız kısmını alması nedeni ile sadece %50 zamlı kısmı hesaplanmalıdır. Fazla mesai süresi kayda dayandığından takdiri indirim yapılmamalı, bordrolardaki fazla mesai ücretleri de mahsup edilmelidir.
3-Davacı vekili kıdem tazminatının reeskont faizi ile, diğer alacakların yasal faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir. 4857 sayılı Kanun gereği kıdem tazminatı ile ücret cinsinden alacaklara en yüksek banka mevduat faizi işletilmesi gerektiğinden talep dikkate alınarak kıdem tazminatına en yüksek banka mevduat faiz oranını aşmamak üzere reeskont faizi; fazla mesai ve milli bayram ve genel tatil çalışma ücretlerine ise en yüksek banka mevduat faiz oranını aşmamak üzere yasal faiz işletilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması bozma nedenidir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına takdir olunan 1.350,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 29.03.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.