Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/7732 Esas 2018/951 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/7732
Karar No: 2018/951

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/7732 Esas 2018/951 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir taşınmazın orman sayılıp sayılmayacağına yöneliktir. Mahkeme, Tarım Bakanlığı'nın mütalaşına dayanarak taşınmazın orman sayılmayacağına karar vermiştir. Davacı, taşınmazın orman vasfıyla Hazine adına tescil edilmesi gerektiği gerekçesiyle temyiz etmiştir. Ancak temyiz dilekçesi süresinde olmadığı için reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Temyiz süresi: Hukuk Muhakemeleri Kanunu (HMK) madde 336
- İnançların Birleştirilmesi Kararı: Hukuk Genel Kurulu İçtihadı Birleştirme Kararı (HGBİK) madde 3/4.

20. Hukuk Dairesi 2017/7732 E. , 2018/951 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
DAVALILAR : ... - ... - ... - ... - ...

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava konusu Giresun ili, ... ilçesi, ... köyü 878 nolu parselin 25/8/1967 tarihinde kisiler adına yapılan tespitine karşı davacı ... ve Orman Yönetiminin itirazı üzerine yapılan yargılamada mahkemece bir yerin orman sayılan yerlerden olup olmadığnın tespitinin Tarım Bakanlığının mütalasına dayalı olarak taşınmazın tespit hairici bırakılmasına karar verilmiş hüküm davacı ... Yönetimi vekili tarafından taşınmazın orman vasfıyla Hazine adına tescili yapılması gerektiği gerekçesi ile temyiz etmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro tespitine itiraz istemine ilişkindir.
Mahkeme hükmü Orman İşletme Müdürlüğünün 13/3/1986 tarihli yazısı ile yetkilendirlen davalı ... Yönetimi takip memuru..."e 13/3/1986 tarihinde tebliğ edilmiş, yasal 15 günlük temyiz süresi geçtikten sonra 06/07/2012 tarihinde kararın temyiz edildiği anlaşılmakla süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden temyiz dilekçesinin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı ... Yönetiminin temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, temyiz harcının istek halinde iadesine 13/02/2018 günü oy birliğiyle karar verildi.