Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11801 Esas 2022/2196 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat



Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davalı vekilinin temyiz talebinin yalnız vekalet ücretine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Tazminat talebinin dayanağı olan ... 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/208 Esas – 2015/92 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının silahlı terör örgütüne üye olmak ve tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme suçundan 22.04.2014 tarihinde arasında 1 gün gözaltında kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 17.03.2015 tarihinde kesinleştiği, gözaltına alınma tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 5.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada,yerel mahkemece davacı hakkında 09.03.2015 tarihinde verilen hükmün 17.03.2015 tarihinde kesinleştiği, kesinleşmiş beraat kararının davacıya 26.03.2015 tarihinde tebliğ edildiği, CMK’nın 142/1. maddesindeki 3 aylık süre geçtikten sonra 07.01.2016 tarihinde dava açıldığı gerekçesi ile davanın reddedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece dava açma süresinin geçtiği gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacı vekilinin yapılan tebliğin usulünce olmadığına, davalı vekilinin davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmediğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 22.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.