Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/4 Esas 2022/2236 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması
Hüküm : TCK’nın 6352 sayılı Kanunun 80. maddesi ile yapılan değişiklikten önceki 133/3, 62, 52/2, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, katılan vekilinin yüzüne karşı 02.03.2021 tarihinde verilen kararda, yasa yoluna ilişkin bildirimde, temyiz süresinin “tebliğ/tefhimden itibaren” başlayacağı belirtilmiş ise de, katılan vekilinin 31.05.2021 tarihli temyiz dilekçesinde, bu ifadenin kendisini temyiz süresinin başlangıcı konusunda yanılgıya düşürdüğüne ilişkin bir iddiası bulunmadığı gibi, temyiz süresinden sonra dilekçenin verilmesine ilişkin de herhangi bir açıklama yoktur. Kaldı ki, mesleği, kamu hizmeti niteliğindeki avukatlık olan ve bu bağlamda yeterli düzeyde hukuki bilgiye sahip olan katılan vekilinin, temyiz süresinin, kararın yüze karşı verildiği hallerde tefhimden itibaren işlemeye başlayacağını bilmemesi düşünülemeyeceğinden, yasa yolu bildirimindeki bu yanlışlık, vekil açısından bir yanılgı ve hakkın kullanılması yönünde bir engel oluşturmayacaktır. Nitekim Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.04.2013 tarihli ve 1533 - 113, 08.05.2012 tarihli ve 129 - 182 ile 27.12.2011 tarihli ve 377 - 301 sayılı kararları başta olmak üzere birçok kararında da aynı sonuca ulaşılmıştır.
Açıklanan nedenlerle, katılan vekilinin yüzüne karşı 02.03.2021 tarihinde verilen hükmü, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 31.05.2021 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; aynı Kanunun 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE, 23.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.