23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1899 Karar No: 2015/726 Karar Tarihi: 20.04.2015
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1899 Esas 2015/726 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hizmeti sırasında katılana ait olan 12 oğlak ve 4 kuzu üzerinde güveni kötüye kullanmak suçundan mahkum oldu. Sanık, katılandan habersiz olarak bazı hayvanları satmış ve bazılarını kesmişti. Temyiz itirazları reddedilen sanığın, adli para cezasına ilişkin hükmün alt sınırın üzerinde tayin edilmesi nedeniyle hükmü bozuldu. Ancak, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu durum, kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilebilecek. 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerektiği belirtiliyor. Kanun maddeleri olarak da 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321 ve 322. maddeleri yer alıyor.
23. Ceza Dairesi 2015/1899 E. , 2015/726 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; başkasına ait olup da, muhafaza etmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere zilyetliği kendisine devredilmiş olan mal üzerinde, failin kendisinin veya başkasının yararına olarak zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunması veya bu devir olgusunu inkar etmesi gerekmektedir. Suçun, meslek ve sanat, ticaret veya hizmet ilişkisinin ya da hangi nedenden doğmuş olursa olsun, başkasının mallarını idare etmek yetkisinin gereği olarak tevdi ve teslim edilmiş eşya hakkında işlenmesi hâlinde nitelikli hali oluşmaktadır. Bu açıklamalar çerçevesinde somut olay değerlendirildiğinde; katılana ait 12 adet oğlak ile 4 adet kuzuyu bakmak maksadıyla aldıktan sonra, katılandan habersiz olarak mevcudiyetini iddia ettiği ancak ispat edilemeyen alacağı mukabilinde bir kısmını başkasına sattığı ve 2 adet kuzuyu ise kestiği anlaşılan sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde tayin edilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "100 GÜN", "83 GÜN”, “ 2.490,00TL” terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "4 GÜN” ve “120 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.