MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıkların eylemlerini TCK"nin 37/1. maddesine göre iştirak halinde gerçekleştirdikleri, mağdurun ve tanık ..."ın kolluk tarafından 23.05.2013 tarihinde alınan beyanları göz önüne alındığında, sanık ..."in TCK"nin 6/1-f.4 maddesine göre silahtan sayılan demir sandalye ile mağdura vurduğunun sabit olması karşısında, tebliğnamenin iki numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Fiilin suç oluşturmaması nedeniyle derhal beraat kararı verilmesi dışında, delillerin takdir ve tayini gereken durumlarda, sanığa iddianame okunup hakları hatırlatılarak savunmasının alınması gerektiği gözetilmeden, Anamur T Tipi Cezaevinde bulunduğu anlaşılan Sanık ..."in yöntemine uygun şekilde savunması alınmadan hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 147. ve 191. maddelerine aykırı davranılması,
2) Mağdurun yaralanması hakkında düzenlenen Özel Anamur Anamed Hastanesinin 22.05.2013 tarihli geçici raporunda, " ...burunda kırık olduğu , kafa arka kısmında iki adet 1x1 cm açık yara olduğu..."" ve yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyeği, kati raporun kulak burun boğaz uzmanı tarafından verilmesinin uygun olduğunun belirtildiği; ancak kulak burun boğaz uzmanından rapor aldırılmadığı ve aynı hastanenin 28.05.2013 tarihli, beyin ve sinir cerrahisi uzmanı tarafından düzenlenen kati raporunda ise, geçici raporda belirtilen burundaki kırık ile kafadaki açık yaraların ise değerlendirilmediği ve mağdurdaki yaralanmanın basit tıbbi müdahale ile giderilebileceğinin belirtildiği anlaşılmakla; kati raporun bu haliyle hüküm kurmaya elverişli olmaması karşısında, mağdura ait tüm tedavi evrakları, film ve grafiler ile geçici ve kati raporların temini ile, en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilip, mağdurun yaralanmasının kemik kırığı ya da çıkığına neden olup olmadığı ve derecesi ayrıca basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olup olmadığı hususunda ayrıntılı raporu aldırılarak, sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
3) 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, sanıklar hakkındaki hükümlerde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezalarının ödememesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanıkların ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 08.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.