Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/9194 Esas 2022/3597 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ANKARA 9. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde birleştirilerek görülen kurum işleminin iptali - menfi tespit davalarının konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacının asıl dava yönünden istinaf talebinin kabulüne, davacının birleşen dava yönünden istinaf dilekçesinin kesinlik nedeniyle reddine, davalının istinaf talebinin esastan reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1) Birleşen dava yönünden davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
4/2/2011 Tarihli ve 27836 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 1/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “Temyiz edilemeyen kararlar” başlıklı 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi; “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar.” hükmünü içermekte olup, açıklanan bu düzenleme ile bölge adliye mahkemelerince verilen kararlara ilişkin tarafların temyiz ettiği dava değerinin 40.000 TL’de dahil olmak üzere bu miktarın altında olması halinde bu kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı kabul edilmiştir.
Öte yandan, 6763 sayılı Kanun ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen Ek Madde 1; “200 üncü, 201 inci, 341 inci, 362 nci ve 369 uncu maddelerdeki parasal sınırlar her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların; o yıl için 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanır. Bu şekilde belirlenen sınırların on Türk lirasını aşmayan kısımları dikkate alınmaz.
200 üncü ve 201 inci maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hukuki işlemin yapıldığı, 341 inci, 362 nci ve 369 uncu maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktar esas alınır.” hükmünü içermektedir.
Açıklanan bu kanun hükümleri uyarınca; temyiz edilen hükmün verildiği tarihte temyiz (kesinlik) sınırı 78.630 TL olup, uyuşmazlığa konu menfi tespit davasında davacının talebi davalıya 4.420,63 TL borçlu olmadığının tespitine ilişkin olduğundan temyiz edilen miktar bu sınırın altındadır. Temyiz kabiliyeti olmayan kararların temyiz istemleri hakkında, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanunun 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Hal böyle olunca, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekir.
2) Asıl dava yönünden taraf vekillerinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca onanması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin birleşen dava yönünden temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle bölge adliye mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca taraflar yönünden ONANMASINA, 21,40 TL bakiye temyiz harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 14/04/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.