MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 11.08.2010 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23.01.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, borçlu paydaş ..."in ve ..."in alacaklısı davacı ... tarafından yapılan icra takibi sonucu İcra Hukuk Mahkemesinden alınan yetki belgesine dayanılarak açılan ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davalılar, davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hükmü davalı ... ve ... temyiz etmiştir.
Elbirliği mülkiyetinde borçlu ortağın alacaklısı icra hakimliğinden İİK"nun 121.maddesine göre alacağı yetki belgesine dayanarak borçlunun ortağı olduğu taşınmaz için ortaklığın giderilmesi davası açabilir. Paylı mülkiyette ise, borçlu paydaşın alacaklısı, borçlunun bağımsız payının haczini ve satışını isteyebileceğinden İİK"nun 121. maddesi uyarınca icra mahkemesinden aldığı yetki belgesine dayanarak taşınmazın paydaşlığının giderilmesini istemesi yasa koyucunun amacına uygun değildir.
Ancak, 5403 sayılı Kanunun 8. maddesi hükmü gereğince, pay satışı mümkün olmayan paylı mülkiyete tabi tarımsal nitelikli taşınmazlarda ise, alacaklı İİK"nun 121. maddesi uyarınca aldığı yetki belgesine dayalı olarak taşınmazın tamamının satılması suretiyle paydaşlığın giderilmesini isteyebilir.
Dava konusu edilen ve satışı suretiyle ortaklığının giderilmesine karar verilen 928 parsel sayılı taşınmazın tam pay ile ... adına kayıtlı olduğundan bu taşınmaz yönünden ortaklığın giderilmesine karar verilmesi doğru değildir.
Öte yandan dava konusu edilen ve satışı suretiyle paydaşlığın giderilmesine karar verilen 730, 850 ve 795 parsel sayılı taşınmazların paylı mülkiyete tabi olduğu anlaşılmaktadır. Yukarıda açıklanan ilkelere göre, borçlu paydaşın alacaklısı tarafından İİK"nun 121.maddesine göre icra mahkemesinden alınan yetkiye dayanarak açılan ortaklığın giderilmesi davasında, borçlunun müstakil payının haczi mümkün ise de, taşınmazların niteliğine göre 5403 sayılı Kanunun 8.maddesi uyarınca pay satışının mümkün olup olmadığının belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, yukarda açıklanan nedenlerle hükmün bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; 492 Sayılı Harçlar Yasası ve eki 1 sayılı tarifeye göre, karar tarihi itibariyle taşınmazların satış bedeli üzerinden (binde 11,38) nispi karar harcı alınması gerekirken yazılı şekilde (binde 9,9) harç alınması da doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA,bozma sebebine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine 09.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.