Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/6815 Esas 2015/18410 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalı işyerinde satış müdür yardımcısı olarak 16.09.1996-27.06.2011 tarihleri arasında çalıştığını,fazla mesai karşılıklarının ödenmediğini belirterek fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, alacağın zamanaşımına uğradığını, fazla mesaisinin olmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai ücreti konusunda hesap yapılırken iki davacı tanığın anlatımları dikkate alınmıştır. Davanın taraflarının anlatımına, yapılan işin niteliğine ve ispat külfeti kendisinde olan davacının bildirdiği tanık beyanlarının çalışma usulü konusunda çelişkili açıklamalarda bulunmasına göre yapılan hesaplama hatalıdır. Saptanan bu durum karşısında davalı tanık beyanı da esas alınarak davacının hafta içi 08.45-18.00 arası çalıştığı, haftada iki gün bu sürenin uzadığı kabul edilerek hesaplama yapılması dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Davacının fazla çalışma alacağı, belirtilen çalışma düzeni esas alınarak yeniden hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 26.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.