Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/8721 Esas 2022/2276 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanık ...'nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 89/2-d, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.240,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Çerkezköy 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/12/2019 tarihli ve 2018/286 esas, 2019/891 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/04/2020 tarihli ve 2020/430 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği nazara alınarak yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre, olay günü sanık ...'nun idaresindeki araçla kavşakta emniyet şeridine çıktığı esnada, direksiyon hakimiyetini kaybeden katılan sanık Onur Ömür sevk ve idaresindeki aracın sanık ...'nun aracına çarpması nedeniyle meydana gelen kazada, katılan sanık Onur Ömür'ün yüzünde sabit iz kalacak şekilde yaralandığı olayda, Mahkemesince hükmün gerekçesinde Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesinin raporuna göre sanığın kusurunun bulunmadığı kabul edilmişken, aynı gerekçenin son bölümünde ve hüküm fıkrasında taksirle yaralama suçunu işlediği sabit görülerek sanığın mahkûmiyetine karar verildiği belirtilerek hüküm gerekçesinde kendi içinde çelişki yaratıldığı cihetle, itirazın bu yönden kabulüne karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçeleriyle,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 21/09/2021 gün ve 94660652-105-59-20195-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15/10/2021 gün ve 2021/115969 sayılı ihbarnamesi ile ihbar ve dava tevdi kılınmakla;
Dosya içeriğine göre; sanık ... hakkında taksirle yaralama suçundan Çerkezköy Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 12/03/2018 tarihli ve 2017/3244 soruşturma, 2018/633 iddianamesi ile kamu davası açılması üzerine Çerkezköy 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/12/2019 tarihli ve 2018/286 esas, 2019/891 sayılı kararı ile sanık hakkında TCK'nın 89/1, 89/2-d, 62/1, 52/4. maddeleri uyarınca 2.240 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve CMK'nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu karara karşı sanık müdafii tarafından 13/12/2019 tarihinde itirazda bulunduğu, itiraz üzerine Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararda usul ve yasaya aykırı bir durum görülmediğinden bahisle itirazın reddine dair karar verildiği olayda,
Hüküm kısmında sanığın taksirle yaralama suçunu işlediği sabit görülerek mahkumiyetine karar verildiği ve gerekçeli kararda ''Sanığın atılı suçu işlediği sabit görülerek, ters yöne girmek amacıyla manevra yapması, kaza sonrasında katılanın TCK'nın 89/2-d kişinin yüzünde sabit iz bulunduğu, maddelerinde düzenlendiği şekilde yaralandığı... ''şeklinde açıklamalarında hüküm ile gerekçeli kararın uyumlu olduğu dikkate alındığında, gerekçeli karardaki ''sanığın kusurunun bulunmadığı ''ibaresinin sehven yazıldığı açıkça anlaşılmış olup, bu hususa ilişkin bozma talebinde isabet görülmediği,

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarname bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/04/2020 tarihli ve 2020/430 değişik iş sayılı kararının CMK'nın 309. maddesi uyarınca REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.