Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4840 Esas 2022/2275 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 5271 sayılı CMK'nın 231/11 maddesi uyarınca hükmün
açıklanması ile, 2863 sayılı Kanunun 70, TCK'nın 62, 53.
maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan yapılan yargılama sonunda, anılan Kanunun 70, TCK’nın 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 375 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası gereğince 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Ceyhan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/05/2014 tarih ve 2013/494 Esas, 2014/245 Karar sayılı kararının 17/07/2014 tarihinde kesinleşmesine müteakip, sanığın denetim süresi içinde 27/10/2017 tarihinde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği sabit kabul edilerek Ceyhan 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/03/2018 tarihli ilamı ile mahkumiyetine hükmedildiği, anılan hükmün 20/04/2018 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Ceyhan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/07/2018 tarihli ve 2018/231 Esas, 2018/375 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
Gaziantep ilinden Adana istikametine gelen temyiz dışı sanık ... ve sanık ...'in yanlarında uyuşturucu madde ve silah taşıdıkları ihbarının alınması üzerine, kolluk kuvvetleri tarafından otoban gişelerinde yapılan uygulamada 01 JF 348 plakalı araçta sanık Haci Manga’nın bulunduğunun tespit edildiği, araçta yapılan aramada 6 adet eski paranın ele geçirildiği, diğer sanık ...’in otoban gişelerine gelmeden, ikamet ettiği Çiftlikler Köyü yakınlarında araçtan indiğinin tespit edilmesi üzerine usulüne uygun alınan arama kararına istinaden sanığın ikametinde yapılan aramada 24 parça eser bulunduğu, sanığın aşamalardaki savunmalarında, dava konusu kültür varlıklarının dedesinden kaldığını beyan ettiği anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, beraatine karar verilmesi gerektiğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;

2863 sayılı Kanunun 75. maddesinde, anılan kanun kapsamında kalan suçlar nedeniyle el konulan taşınır kültür ve tabiat varlıklarının tasnif ve tescili yapılmak üzere müzeye teslim edileceği öngörülmüş olmasına, mahkemelerin belirtilen hususu karar altına almamaları halinde idarenin dava konusu eşyaların mülkiyeti ve yapılacak işlemler konusunda karşılaşacağı tereddüte rağmen ele geçen eserlerin akibeti konusunda bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükme, “2863 sayılı Kanun kapsamında olan dava konusu eserlerin anılan Kanunun 75. maddesi uyarınca müzeye teslimine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 23/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.