Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/9482 Esas 2022/2314 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/2, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 16.09.2021 tarihli ve 2021/145 Esas, 2021/426 Karar sayılı hükmü, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.09.2019 tarihli ve 2019/263-378 sayılı hükmü ile sanığın taksirle öldürme suçundan mahkumiyetine karar verildiği, hükme yönelik istinaf istemi üzerine inceleme yapan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından 28.11.2019 tarihli ve 2019/4110-2546 sayı ile istinaf başvurularının esastan reddine ilişkin kararın sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 21.01.2021 tarihli ilamı ile hükmün bozulmasına karar verilmesi akabinde, ilk derece mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucu kurulan hükmün sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine CMK'nın 307/3. maddesi gereğince dosya Dairemize gönderilerek yapılan incelemede:
Dairemizin bozma ilamında açıklandığı üzere; Olay gecesi sanığın sevk ve idaresindeki otomobille, hız sınırının 70 km olduğu meskun mahalde, aydınlatmanın bulunduğu, bölünmüş, çift şeritli ve yağış sebebiyle ıslak zeminli cadde üzerinde sol şeritte seyri sırasında, soldan tali yol ile kesişen ve yatay yer işareti ile gösterilmiş yaya geçidi bulunan ışıksız T kavşağa geldiğinde, aracının sol önü ile, soldaki tali yol istikametinden gelip yaya geçidini kullanarak yolun karşısına geçmek isteyen ve üzerlerinde koyu renkli kıyafetler bulunan iki yayaya sol şeritte, yaya geçidi üzerinde ve yayalar geçişlerini tamamlamak üzere iken çarpması ile yayaların 78,7 metre ileri savrulduğu, sanık idaresindeki aracın ise yayaların savrulduğu noktadan itibaren 114 metre ileride sağdaki sokağa dönüş yaparak durduğu, olay sonucunda iki yayanın öldüğü;
Dosya içerisinde mevcut olay anını gösteren görüntü kayıtlarını inceleyen bilirkişi raporundaki teknik tespitlere göre; yayaların karşıya geçmek için yol kenarında 20 saniye süre ile bekledikleri, bu süre zarfında 10 adet aracın yoldan geçiş yaptığı, yayaların 10. araç geçtikten sonra karşıya geçmek için yola girdikleri, yayalar hareket ettiği anda sanık idaresindeki aracın yayalara olan uzaklığının 156.6 metre olduğu, yol içinde yaklaşık 9 adım atıp 6.5-7 metre kadar yürüyen yayalar sol şeride geldiğinde çarpmanın gerçekleştiği, sanığın görüntü kayıtlarına göre bir saniyede kat ettiği mesafe itibariyle çarpma anındaki hızının 119.9 km olduğu, çarpma anına kadar fren lambaları yanmayan sanık idaresindeki aracın çarpma noktasından yaklaşık 5 metre sonra fren lambalarının yandığı ve 50 metre sonra sol şeritten sağ şeride geçen aracın çarpma noktasından 114 metre ileride durduğu, görüş mesafesinin en az 100 metre olduğu olay mahalline gelmeden 300 metre önce bulvar üzerinde seyreden araçların cinsine göre hız sınırı levhasının, 135 metre önce ana yol – tali yol kavşağı levhasının bulunduğu, olay yeri yaya geçidine yaklaşırken orta şerit çizgisinin düz çizgiye döndüğü ve olay yeri yaya geçidi hizasında yolun her iki tarafında yaya geçidi levhasının bulunduğu;
Tüm dosya içeriğine göre; olay yerinden 300 metre önce bulvar üzerinde seyreden araçların cinsine göre hız sınırı levhasının, 135 metre önce ana yol – tali yol kavşağı levhasının ve olay yeri yaya geçidi hizasında yolun her iki tarafında yaya geçidi levhasının bulunduğu yol üzerinde, incelenen görüntü kayıtlarından da anlaşıldığı üzere, görüşün açık ve aydınlatmanın bulunduğu olay mahallinde, yaya geçidi üzerinden yolun karşısına geçmek için yola giren ve yol içinde yaklaşık 6.5-7 metre mesafe kat ederek yolu tamamlamak üzere olan yayalara çarpmamak adına fren ve direksiyon manevrası gibi önleyici herhangi bir tedbire başvurmayan sanığın, oldukça yüksek bir hızla çarparak 78.7 metre ileri savurduğu yayalara çarptıktan 5 metre sonra frene basması ile olay yerinden 114 metre ileride durabildiği; seyrine hitap eden birden çok uyarıcı levhayı dikkate almayan ve yağışlı hava koşullarına rağmen mahal şartlarının iki katına yaklaşık bir hızla seyreden sanığın, kendi becerisi ile önceki tecrübelerinin olumsuz neticelenmemesine güvenerek hızını azaltmaksızın seyrine devam etmek suretiyle, yaya geçidi üzerinden geçmekte olan ve yolu tamamlamak üzere olan yayalara çarpması sonucu yayaların ölümüne sebebiyet verdiği eyleminde bilinçli taksir koşullarının oluştuğu; asli kusurlu eylemi ile iki kişinin ölümüne sebebiyet veren sanık hakkında taksirle öldürme suçundan tayin edilen temel ceza miktarında ve bilinçli taksir sebebiyle uygulanan arttırım miktarında isabetsizlik görülmediği anlaşılmakla;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, ceza miktarına ve indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine; katılanlar vekilinin, ceza miktarına ve lehe hükümlerin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na GÖNDERİLMESİNE; 24.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.