Mala zarar verme ve kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/2914 Esas 2019/2468 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2914
Karar No: 2019/2468
Karar Tarihi: 21.02.2019

Mala zarar verme ve kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/2914 Esas 2019/2468 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı verildi. Ancak, yapılan temyiz istemi reddedildi ve hüküm kesinleşti. Diğer sanıklar ise yaralama suçundan hüküm giydiler ve yapılan temyiz itirazları reddedildi. Kararda, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca hüküm kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. Kısacası, mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı kesinleşirken, yaralama suçundan hüküm giyen diğer sanıkların temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Yasa
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun ve geçici 2. madde.

8. Ceza Dairesi 2017/2914 E. , 2019/2468 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme ve kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme karşı yapılan temyiz isteminin incelemesinde;
Hükmün tarihi, tayin olunan cezanın miktar ve nev"i dikkate alındığında 14.04.2011 tarih 27905 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca hüküm kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanık müdafinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükümlere karşı yapılan temyiz istemlerinin incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıklar müdafinin, suçun sübut bulmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 21.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.