Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/3161 Esas 2019/1662 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Bozma ilamında belirtilen hususlardan; kontak anahtarının araç çalınırken mi yoksa çalındıktan sonra mı değiştirildiğine ilişkin bir araştırma yapılmadığı, sanığın bu konuya ilişkin beyanı bozma ilamı sonrasında açıkça sorularak alınmadığı, ayrıca mahkemece gerekçede kilidin zarar görmeden açılıp açılamadığı tespit edilemediğinden ve kilidin ne zaman değiştiği de anlaşılamadığından bahisle 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi gereğince ceza verilmesine karar verildiği, sanığın bozma ilamı sonrasında alınan savunmasında da önceki savunmalarını tekrar ettiği ve arkadaşının, suça konu aracın kilidini bıçak ile açtığını söylemesi karşısında bıçağın kilit açmak için bir alet haline getirildiği konusunda delil olmadığı anlaşılmakla, eylemin 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesi kapsamında olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin ve Adli Tıp ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan kısım 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin kısım çıkartılarak yerine" Bozma öncesi yapılan yapılan yargılama giderinin sanıktan alınarak hazineye irat kaydına, bozma sonrası yapılan yargılama gideri ve Adli Tıp ücretinin hazine üzerinde bırakılmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.