Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/113 Esas 2019/7526 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/113
Karar No: 2019/7526
Karar Tarihi: 08.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/113 Esas 2019/7526 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kavga olayıyla ilgili olarak verilen mahkumiyet hükmünü değerlendirmiş ve birtakım eksiklikler tespit etmiştir. Bunlar arasında, tanık olarak dinlenmesi gereken kişinin dinlenmemesi, kavganın hangi tarafından kaynaklandığının araştırılmaması ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin tartışmaların yapılmaması yer almaktadır. Ayrıca sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumu, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenlerle, mahkeme hükmü bozmuş ve kanun maddelerine atıf yaparak kararın kanuni dayanaklarını açıklamıştır. Kararda atıfta bulunulan kanun maddeleri 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve TCK'nin 3. ve 29. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2019/113 E. , 2019/7526 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Olaya ilişkin görgü ve bilgisi olan katılanın eşi olan Remziye Yılmaz"ın duruşmaya çağrılıp tanık sıfatı ile dinlenmemesi,
2) Taraflar arasında meydana gelen kavgada, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli 2002/4-238 Esas - 2002/367 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin araştırılması, bu hususun tespit edilememesi durumunda şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesiyle TCK"nin 3. maddesinde yer alan orantılılık ilkesi de nazara alınarak TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari (1/4) oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.