Tehdit suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 11/06/2019 tarih ve 2018/421 esas, 2019/258 karar sayılı hükmün sanık tarafından bozulması talebi üzerine,
Tehdit suçundan sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 106/1.1 ve 62/1 maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2019 tarihli ve 2018/421 esas, 2019/258 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dairemizin 05/10/2020 tarih ve 2020/2492 esas, 2020/10496 karar sayılı kararıyla;
Bozma üzerine Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın yokluğunda verilen hükümde temyiz süresinin “15” gün olarak belirtilmiş ise de, sanığın bu süre geçtikten sonra hükmü temyiz etmiş olduğu belirlenip tebliğnamedeki onama görüşü benimsenmeyerek dosya görüşüldü:
Temyiz dilekçesinin süresi içinde verilmediği anlaşıldığından,
5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’nın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, oy birliğiyle karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ : Sanığın yokluğunda 11/06/2019 tarihinde verilen ve 11/07/2019 tarihinde tebliğ edilen hüküm, kanun yoluna başvuru kısmında yanılgıya neden olacak şekilde temyiz süresinin incelemeye konu dosya açısından uygulama imkanı bulunmayan 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 291. maddesi uyarınca "15 gün" olarak belirtilmiştir.
Sanık, 11/07/2019 tarihinde kendisine tebliğ edilen ve kanun yoluna başvuru kısmında yanılgıya neden olacak şekilde temyiz süresinin incelemeye konu dosya açısından uygulama imkanı bulunmayan 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 291. maddesi uyarınca "15 gün" olarak belirtilen hükmü 15/08/2019 tarihli dilekçesi ile, Adli Tatil süresi içerisinde temyiz etmiştir.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ile (E:47,:19341, 14.02.1934) ile 5271 sayılı CMK"nın 331/4 ncü maddesi gereğince temyiz süresinin Adli Tatilin bittiği tarihten itibaren üç gün uzatılması gerektiğine karar verilmiştir.
SONUÇ VE İSTEM: Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 05/10/2020 tarih, 2020/2492 Esas, 2020/10496 Karar sayılı ilamının KALDIRILMASI,
2- Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin sanık ... hakkında tehdit suçundan kurduğu 11/06/2019 gün ve 2018/421 E. 2019/258 K. sayılı hükmünün BOZULMASI,
3- İtirazımız yerinde görülmez ise dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na GÖNDERİLMESİ, isteminde bulunulmuştur.
HUKUKSAL DEĞERLENDİRME: Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.06 2019 tarih ve 2018/421 esas, 2019/258 karar sayılı hükmün sanığın yokluğunda verildiği, temyiz süresi ise tebliğ tarihinden itibaren dosya açısından uygulama imkanı bulunmayan 7035 sayılı Kanunun 21. maddesi uyarınca 15 gün olarak belirtildiği, hükmün sanığa 11.07.2019 tarihinde tebliğ edildiği, sanık hükmü 15.08.2019 tarihinde süresinden sonra temyiz etmiş ise de, temyiz süresinde yanıltıldığı ve temyiz tarihinin Adli Tatil içinde olduğu, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ile 5271 sayılı CMK’nın 331/4. maddesi gereğince, temyiz süresinin Adli Tatilin bittiği tarihten itibaren üç gün uzatılması gerektiğine dair karar gözönüne alınarak, sanığın temyizinin süresinde olduğu anlaşıldığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulüne karar vermek gerekmiştir.
KARAR: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itirazı yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 05/10/2020 tarih ve 2020/2492 esas, 2020/10496 sayılı, sanık ...’nın tehdit suçundan mahkumiyetine ilişkin verilen temyiz isteğinin reddine dair kararın KALDIRILMASINA,
Ordu 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 11/06/2019 tarih ve 2018/421 esas, 2019/258 karar sayılı hükmün yeniden incelenmesi sonucu;
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 08/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.