Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/3235 Esas 2015/22016 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Erzurum İş Mahkemesi
Tarihi :28.11.2014
No :2014/8-2014/541

Dava, 2005 yılı Eylül ayından itibaren yaşlılık aylığı tahsisi ile ödenmeyen aylıkların faizi ile tahsili ve fazla ödediği primlerin iadesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen şekilde, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; davacı yönünden 12.05.2009 tarihinde kesinleşen karar ile tespitine karar verilen sigortalılık süreleri gözetildiğinde 2005 yılı Eylül ayı itibariyle yaşlılık aylığı tahsis şartlarının varlığı belirgin ise de, davacı tarafından açılan ve 12.05.2009 tarihinde Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşen davada, aylık tahsisi ve primlerin iadesine yönelik talepte bulunulduğu halde mahkemece bu yönde olumlu yada olumsuz bir karar verilmemiş ve davacı tarafından bu hususun temyiz edilmemiş olmasına, davacıya Kurumca 01.04.2006 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmış olup, kesinleşen karar sonrası tespitine karar verilen sigortalılık süreleri de gözetilerek davacının Kurumdan tahsis talebinde bulunmamış olmasına ve eldeki davanın ilk kararın kesinleşmesinden itibaren makul kabul edilebilecek süreyi aşar şekilde beş yıl sonra açılmış bulunmasına, bu halde 2005 yılı Eylül ayından itibaren yaşlılık aylığı tahsisi için 1479 sayılı Kanunun 35. maddesi gereği gerekli olan yazılı tahsis talebinin bulunmamasına ve anılan Kanunda geçmişe yönelik tahsis talebinde bulunmaya imkan veren yasal düzenlemenin olmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, 14.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.