Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7562 Esas 2020/5093 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7562
Karar No: 2020/5093
Karar Tarihi: 09.06.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7562 Esas 2020/5093 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık dolandırıcılık suçundan mahkum edildi. Sanık, katılanın kredi kartını kullanmak istedi ancak kart borcunun ödenmediğini söyledi ve kartın açılacağı izlenimini vererek katılanı kandırdı. Sanık daha sonra katılana ait hesaba 9.500 TL yatırdı ve olay yerinden kaçtı. Mahkeme, sanığın suçunu işlediğine hükmetti ve sanık müdafinin temyiz itirazlarını reddetti. Ancak, bozma ilamı öncesi verilen ilk kararın bozulması sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceği belirtilerek hükmün bozulmasına karar verildi. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK 157/1 (Dolandırıcılık suçu)
- TCK 62 (Ceza muhakemesi giderlerinin düzenlenmesi)
- TCK 50 (Suçta şahsilik ilkesi)
- TCK 52 (Ciddi kusurluluk durumunda ceza indirimi)

15. Ceza Dairesi 2018/7562 E. , 2020/5093 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 50, 52 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Olay tarihinde sanığın, katılanın yetkili olduğu ...Elektronik isimli iş yerine gelerek 10.000 TL"lik alışveriş yapacağını ancak kredi kartının borcu ödenmediği için kapalı olduğunu beyan ederek katılanın yanında bankayı arayıp borcun ödenmesi halinde kartın açılacağı izlenimini verip katılanı ikna etmek suretiyle birlikte... bulunan Finans Bank ATM"si önüne geldikleri, burada sanığın Kart Finans Vade Kart hesabına 9.500 TL parayı katılana yatırttıktan sonra hızla olay yerinden kaçtığı, bu suretle katılanı dolandırdığı, taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığı anlaşılmakla, mahkemenin kabulünde isabetsizlik bulunmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden REDDİ, ancak;
Bozma ilamı öncesi verilen ilk kararın sanık tarafından temyiz edilmesi ve kararın sanık lehine bozulması karşısında, bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı olduğundan, hükmün CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASI, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün yargılama giderine ilişkin fıkrasının başına “Bozma kararı sanık lehine olduğundan bozma kararı sonrası yapılan yargılama giderlerinin Hazine üzerinde bırakılmasına” ibaresi eklenip aynı hüküm fıkrasından bozma sonrası giderlere ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.