Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8767 Esas 2019/4744 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8767
Karar No: 2019/4744
Karar Tarihi: 14.11.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/8767 Esas 2019/4744 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, itirazın iptali davası reddedilmiştir. Davacı tarafın temyiz istemi mahkeme hükmünün kesinlik sınırı kapsamında kalarak reddedilmiştir. Kararda, 5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK'nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının 2016 yılı için 2.190,00 TL olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'a eklenen ek-madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranının da dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır.

23. Hukuk Dairesi 2016/8767 E. , 2019/4744 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 Sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK"a eklenen ek-madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL"dir.
Somut olayda davacı 1.095,57 TL üzerinden itirazın iptalini dava etmiş mahkeme davayı reddetmiştir. Dava konusu miktar yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 günlü ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden davacının temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesinlik sınırı kapsamında kalması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine 14.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.