MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın, kombi almak amacıyla sanıkla anlaştığı buna mukabil sanığa 900 TL para verdiği, sanığın da almış olduğu parayı, ..."a vererek kombiyi alıp gelmesini söylediği, ..."ın kombiyi getirmemesi üzerine sanıkla katılanın ..."ı aradığı, ..."ın kombiyi aldım geliyorum demesine rağmen uzunca bir süre katılan ve sanığın yanına gelmediği, bunun üzerine sanığın tekrar ..."ı aradığı, telefonu kapattıktan sonra sanığın, ..."ın olduğu yere gidiyoruz diyerek katılanla taksiye bindikleri, bir süre sonra sanığın taksiyi durdurarak ..."a bakıp geleyim sen burada bekle demek suretiyle katılanın yanından ayrılarak bir daha kendisine ulaşılamadığı şeklinde gerçekleşen somut olayda, sanığın bu şekilde gerçekleştirdiği sabit görülen eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunan sanık hakkında, tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1- Sanık hakkında TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken hataya düşülerek ""5 ay "" yerine, "" 6 ay "" olarak hesaplanması,
2- Sanık hakkında koşulları oluşup oluşmadığı araştırılmadan TCK"nın 168. maddesinde ki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması,
3- Hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, adli para cezasının belirlenmesi sırasında, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeye dayanarak tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
4- Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde, TCK"nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluğunun belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326. maddesi gereğince sonuç ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış haklarının gözetilmesine, 16/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.