MAHKEMESİ :İstanbul Anadolu 13. Aile Mahkemesi
TARİHİ :25.02.2014
NUMARASI :Esas no:2012/806 Karar no:2014/105

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar, yoksulluk nafakası ile ziynet ve çeyiz eşyası alacağı yönünden; davalı (koca) tarafından katılma yoluyla ise kusur belirlemesi ve reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı (koca)"nın tüm, davacı (kadın)"ın ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, kocanın güven sarsıcı davranışlarından sonra tarafların barışarak evlilik birliğini altı ay daha devam ettirdikleri, bu nedenle davacı (kadın)"ın eşinin bu davranışını affettiğinin kabulünün gerekeceği, taraflar arasındaki asıl sorunun tarafların karşılıklı olarak aileler ile sıcak ilişki kuramamaları ve ailelerin evliliğe müdahalelerinden kaynaklandığı kabul edilerek, boşanmaya neden olan olaylarda iki tarafında kusurlu olduğu gerekçesiyle tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; mahkemece taraflara yüklenen kusurlu davranışlar yanında, davalı (koca)"nın Reyhan isimli kişi ile gece geç vakitlerde dahil olmak üzere günün her saatinde telefon ile görüşmek ve mesajlaşmak suretiyle güven sarsıcı davranışlar içerisine girdiği, bu olayın öğrenilmesinden sonra davalı (koca)"nın bir daha yapmayacağı beyanı üzerine tarafların barıştıkları ve evlilik birliğinin bir hafta daha devam ettiği, sonrasında davalı kocanın R. isimli kişi ile telefonla görüşmeye ve mesajlaşmaya devam etmesi üzerine davacı (kadın)"ın ortak konutu terk ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya sebep olan olaylarda, tarafların barışmalarından sonra da güven sarsıcı nitelikteki davranışlarını devam ettiren davalı (koca)"nın davacı (kadın)"a nazaran daha ziyade kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken boşanmaya sebep olan olaylarda "her iki tarafında kusurlu" olduğunun kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine göre davacı (kadın)"ın maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) taleplerinin reddi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple kusur belirlemesi ile maddi ve manevi tazminat yönlerinden davacı (kadın) yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer yönlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 25.12.2014 (Prş.)