Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/7309 Esas 2020/3870 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7309
Karar No: 2020/3870
Karar Tarihi: 08.10.2020

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/7309 Esas 2020/3870 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından cinsel taciz suçundan mahkum edilen bir sanığın hakkındaki mahkeme kararı, temyiz incelemeleri sonucunda kanun yararına bozma talebinin kabul edilmesiyle yeniden açılan davanın ikinci kararı hukuki dayanaktan yoksun bulunarak dosyanın mahkemesine iadesine karar verildiği anlaşıldı. Kanun yararına bozma talebine istinaden çıkarılan altıncı bölüm dışındaki hükümler muhafaza edilerek 18.02.2014 tarihli karar verildi.
Kanun Maddeleri: Cinsel taciz suçuna ilişkin Türk Ceza Kanunu madde 105, kanun yararına bozma talebine ilişkin Ceza Muhakemesi Kanunu madde 309.

14. Ceza Dairesi 2020/7309 E. , 2020/3870 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan yapılan yargılama sonucunda verilen 18.03.2013 gün ve 2012/760 Esas, 2013/238 Karar sayılı ilamla müsnet suçtan mahkumiyetine dair verilen kararın temyiz edilmeksizin kesinleşmesinin ardından merciince tekerrür hükümlerinin hatalı uygulandığı yönünde yapılan kanun yararına bozma talebine istinaden dosyayla ilgili Dairemizce gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki kanun yararına bozma talebinin kabulü ile mahkemenin temyiz edilmeksizin kesinleşen kararında yer alıp, hatalı olan tekerrür hükümlerinin tatbikine ilişkin altıncı bölümün karardan çıkarılarak hükmün diğer yönlerinin aynen muhafazasına dair verilen 18.02.2014 gün ve 2014/1179 Esas, 2014/1898 sayılı Kararın, içeriği itibarıyla 18.03.2013 tarihli mahkeme kararını ortadan kaldırmaksızın sadece hatalı olan kısmı düzelttiği ve mahalline iade edilen dosya ile ilgili olarak bu husus nazara alınarak mahkemesince herhangi bir işlem yapılmasına gerek bulunmadığı gözetilmeden iade edilen dosya yeni esasa kaydedilerek gerçekleştirilen duruşma neticesinde sanık hakkında yeniden kurulan 11.03.2016 günlü hüküm temyiz edilmiş ise de, önceki kararın halen geçerli olmasından dolayı mahkemece verilen ikinci kararın hukuki dayanaktan yoksun olduğu ve mevcut haliyle ortada temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığı anlaşıldığından, dosyanın mahkemesine İADESİNE, 08.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.