Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5475 Esas 2021/3877 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5475
Karar No: 2021/3877
Karar Tarihi: 20.04.2021

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5475 Esas 2021/3877 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda sanık, muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanmak suçundan beraat etmiştir. Cumhuriyet savcısı, kanuni sürenin geçtikten sonra temyiz istemiyle karara itiraz etti ancak istem reddedildi. Katılan vekilinin temyizinde ise suçun zamanaşımına uğradığı ve hükmün bozulması gerektiği fakat yeniden yargılama yapılmayacağı belirtilmiştir. Suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar olan olağanüstü dava zamanaşımı da hesaba katılarak sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür. Kararda 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nin 310/son maddesi, 317. maddesi, 321. maddesi, 322. maddesi, 213 sayılı VUK'nin 359/a-2 maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4 maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nin 223/8 maddesi yer almaktadır.
11. Ceza Dairesi         2018/5475 E.  ,  2021/3877 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


    Temyiz istemlerinin 2005 takvim yılında muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanmak suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik olduğu kabul edilmiştir.
    A) Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;
    Cumhuriyet savcısının yokluğunda verilen hükümleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 310/son maddesinde belirlenen ve kıyasen uygulanan 1 aylık yasal süre geçtikten sonra temyiz ettiği anlaşıldığından; temyiz isteminin aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    B) Katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
    Sanığa yüklenen "muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanmak" suçunun, 213 sayılı VUK’nin 359/a-2. maddesindeki cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 20.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.