Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/2009 Esas 2021/4109 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2009
Karar No: 2021/4109

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/2009 Esas 2021/4109 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki boşanma davasında, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararda, davalı-davacı erkeğin tüm temyiz itirazları yersiz bulunmuştur. Ancak mahkemece yapılan yargılama neticesinde, davalı-davacı erkeğe yüklenen kusurlardan biri olan davacı-davalı kadına hakaret ettiği vakıası ispatlanamamıştır. Bu sebeple, mahkemece belirlenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre erkeğin boşanmaya sebebiyet veren olaylarda kadına nazaran ağır kusurlu olduğu kabul edilerek, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin ağır kusurlu olduğuna karar verilmiştir. Bu nedenle, kadın lehine Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2 maddesine göre maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği söylenmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2 maddesi: \"Eşlerden biri, diğerine hayatı ve şerefine dokunacak kadar ağır bir saldırıda bulunursa; diğer eş, evliliğin devamını beklemeksizin boşanma davasını açabilir. Mahkeme, ağır kusurlu olan tarafın kusur tutarı oranında diğer tarafa uygun bir maddi ve manevi tazminat ödemeye hükmedebilir.\"

2. Hukuk Dairesi 2021/2009 E. , 2021/4109 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların reddi, yoksulluk nafakasının miktarı ve velâyetler yönünden; davalı-davacı erkek tarafından katılma yoluyla kusur belirlemesi, tazminatların reddi ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı kadının erkeğin davasının kabulü ve yoksulluk nafakasının miktarına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince verilen kararlar, istinaf edilmeyen yönlerden kesinleşmiş olup istinaf edilmeyen konular temyize getirilemez. Davacı-davalı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü ve yoksulluk nafakasının miktarına yönelik istinaf talebi bulunmadığından, istinaf edilmemiş bu yöne ilişkin temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu itibarla davacı-davalı kadının erkeğin davasının kabulü ve yoksulluk nafakasının miktarına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Tarafların temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkeğin tüm, davacı-davalı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b)Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek karşılıklı açılan boşanma davalarının kabulüne karar verilmiş ise de yapılan yargılama ve toplanan delilerden; mahkemece davalı-davacı erkeğe kusur olarak yüklenen davacı-davalı kadına hakaret ettiği vakıası ispatlanamadığından erkeğe kusur olarak yüklenemeyeceği, ancak mahkemece belirlenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre erkeğin boşanmaya sebebiyet veren olaylarda kadına nazaran ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
c)Yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkek ağır kusurlu olup, bu kusurlu davranışlar sebebiyle menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan davacı-davalı kadın lehine Türk Medeni Kanunu"nun 174/1-2 maddesi koşulları oluşmuştur. O halde tarafların sosyal, ekonomik durumları ve hakkaniyet ilkesi dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davacı-davalı kadının, erkeğin davasının kabulü ve yoksulluk nafakasının miktarına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2/b ve 2/c bentlerinde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Murat"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 31.05.2021 (Pzt.)